Fakty o: Kot nubijski
Kot nubijski, żbik afrykański – podgatunek żbika europejskiego, ssaka z rodziny kotowatych. Zamieszkuje prawie całą Afrykę oraz Półwysep Arabski. Jak widać, istnieje pewne zamieszanie w nazewnictwie tego gatunku. Wynika ono z faktu, że najnowsze badania genetyczne dowodzą niezwykle bliskiego pokrewieństwa między żbikiem i kotem nubijskim i sugerują, że należy je zaliczyć do jednego gatunku, ewentualnie wydzielając jedynie odrębną grupę żbików zamieszkujących Bliski Wschód i Afrykę. Kota nubijskiego uważa się za przodka kota domowego.
Cechy
- Długość
- z głową: 45-75 cm.
- Długość ogona
- 20-38 cm.
- Masa ciała
- 3-6,5 kg.
- Wysokość w kłębie
- 36 cm
- Ubarwienie
- Kot o zmiennym ubarwieniu, od żółtoszarego do ciemnoszarego. Deseń mało widoczny, podobny do wzoru spotykanego u kotów domowych. Tylna strona uszu ma czerwony lub rudobrązowy odcień. Ogon z dwiema wyraźnymi obrączkami, reszta "rozmazana". Pyszczek prążkowany. Koty leśne są ciemniejsze od tych, które zamieszkują półpustynie.
- Budowa
- Kot o dość lekkiej budowie. Ogon spiczasty, długi i cienki.
- Pożywienie
- Drobne gryzonie, pajęczaki, jaszczurki i niewielkie ptaki.
- Dojrzałość płciowa
- 11 miesięcy.
- Rozród
- Ciąża trwa około 50-60 dni, w miocie 2-3 młodych.
Przedstawiciel tego gatunku został sklonowany w 2003 roku, był to samiec o imieniu Ditteaux. Potem klonowano kolejne osobniki, by zapobiec wymarciu tego gatunku. W 2005 roku przyszło na świat osiem zdrowych kociąt, których rodzice byli klonami.
- Tryb życia
- Prowadzi samotny tryb życia.
Tunezję