Pasówka kolczasta

Mangusta Grandidiera, znana również jako mangusta wielkopaskowa lub vontsira Grandidiera, to niewielki drapieżnik endemiczny dla południowo-zachodniego Madagaskaru, gdzie zamieszkuje unikalne ekosystemy lasów kolczastych. Posiada jasnobrązowe lub szare futro urozmaicone ośmioma szerokimi ciemnymi pręgami biegnącymi wzdłuż grzbietu i boków. Ten gatunek, nazwany na cześć francuskiego przyrodnika Alfreda Grandidiera, jest większy od swojej krewniaczki, mangusty madagaskarskiej szerokopaskowej. Ze względu na swoje ograniczone siedlisko na zachodnim krańcu Płaskowyżu Mahafaly w Parku Narodowym Tsimanampetsotsa, mangusta Grandidiera jest uznawana za jeden z najrzadszych drapieżników na świecie.

Najbardziej aktywne są w nocy i o zmierzchu. Żyją zazwyczaj w parach i mają jedno potomstwo każdego lata. Ich dieta zmienia się w zależności od pory roku; przez cały rok konsumują głównie bezkręgowce, a w porze deszczowej, uzupełniają ją małymi kręgowcami. Ważąc od 500 do 600 gramów (1,1 do 1,3 funta), mangusta Grandidiera zdobywa pokarm, przeszukując ściółkę i szczeliny skalne.

Mimo że dzielą swoje siedlisko z fossą i zawleczonymi cywetami indyjskimi, mangusta Grandidiera ma niewielkie nakładanie się zasięgu lub diety z tymi gatunkami. Zapisy kopalne wskazują, że region doświadczył znaczących zmian klimatycznych w ostatnich 3000-2000 latach, co wpłynęło na rozmieszczenie mangusty i dostępność jej ofiar. Mangusta Grandidiera przystosowała się do bardziej suchych warunków, co spowodowało jej ograniczony zasięg i uzależnienie od mniejszych ofiar.

Mangusty Grandidiera są znane ze swoich wokalizacji, często wydających dźwięki przypominające miauczenie. Opisywane są również jako towarzyskie i zabawne zwierzęta.