Teh tarik

Teh tarik to uwielbiana gorąca herbata mleczna pochodząca z Azji Południowo-Wschodniej, szczególnie z Malezji, Indonezji i Singapuru. Nazwa "teh tarik" dosłownie tłumaczy się jako "ciągnięta herbata", co odnosi się do unikalnego sposobu jej przygotowywania. Ten pyszny napój łączy mocną czarną herbatę ze słodkim, kremowym mlekiem skondensowanym i jest uznawany za narodowy napój Malezji.

Termin "teh tarik" łączy słowa z dwóch różnych języków: "teh" oznacza herbatę, a "tarik" oznacza ciągnięcie. Jego korzenie sięgają hinduskich muzułmańskich imigrantów, którzy po II wojnie światowej zaczęli otwierać stoiska z napojami na Półwyspie Malajskim, aby obsługiwać pracowników plantacji kauczuku. Od czasów kolonialnych teh tarik jest podstawą kuchni malezyjsko-indyjskiej, często spożywany z roti canai na śniadanie.

Przygotowanie teh tarik to sztuka sama w sobie. Mieszanka herbaty i mleka skondensowanego jest przelewana tam i z powrotem między dwoma pojemnikami z wysokości, tworząc piankę na wierzchu. Ten proces "ciągnięcia" chłodzi herbatę, dokładnie miesza ją z mlekiem i wzmacnia smak. Używana herbata jest zazwyczaj lokalnie pozyskiwana i nie najwyższej jakości, więc mleko skondensowane pomaga zrównoważyć wszelkie mocne lub gorzkie nuty.

Istnieje kilka pysznych wariacji teh tarik do spróbowania. Na przykład, Teh Ais to schłodzona wersja podawana z lodem, podczas gdy Teh Tarik Madu zawiera dodatek miodu. Teh Halia jest aromatyzowana imbirem, a Teh Madras oferuje unikalny twist z warstwami mlecznej herbaty na gorącym mleku. Inne wariacje to Teh-C (herbata z niesłodzonym mlekiem skondensowanym), Teh-O (czarna herbata bez dodatków) i nawet Kopi Tarik, czyli lokalna kawa słodzona mlekiem skondensowanym i przygotowywana w ten sam "ciągnięty" sposób.

Teh tarik to nie tylko napój w Azji Południowo-Wschodniej; to ikona kultury, która zajmuje szczególne miejsce w tradycyjnej kuchni malezyjskiej. Czy to gorący, czy schłodzony, prosty czy aromatyzowany, ten piankowy napój nadal ogrzewa serca i zbliża ludzi.