Echo parakeet

Papuga szmaragdowa, pochodząca z wysp Maskarenów, czyli Mauritiusa i Reunionu, jest jedynym przetrwałym przedstawicielem swojego gatunku w tym regionie. Ten zielony ptak posiada dwa uznane podgatunki: wymarłą papugę z Reunionu oraz nadal występującą papugę szmaragdową. Dopiero badania DNA przeprowadzone w 2015 roku potwierdziły, że oba podgatunki należą do tego samego gatunku.

Papuga szmaragdowa zamieszkuje głównie lasy Parku Narodowego Wąwozy Czarnej Rzeki na Mauritiusie. Jest ptakiem nadrzewnym, silnie zależnym od rodzimej roślinności. Jej dieta składa się głównie z owoców i liści roślin endemicznych, a gniazduje w naturalnych dziuplach starych drzew.

Niestety, papuga szmaragdowa napotkała poważne trudności z powodu polowań, wylesiania i zmian środowiska. Do lat 80. XX wieku uznawano ją za najrzadszą papugę na świecie, gdyż przetrwało jedynie kilka osobników. Dzięki intensywnym działaniom ochronnym, w tym programom hodowli w niewoli rozpoczętym w latach 90., udało się jednak uratować gatunek przed wyginięciem. Te działania sprawiły, że do 2019 roku populacja wzrosła do 750 ptaków na wolności, co pozwoliło na obniżenie jej statusu ochrony do kategorii narażonej.

Mimo znaczących postępów, papuga szmaragdowa nadal stoi w obliczu wielu zagrożeń, takich jak niszczenie siedlisk, konkurencja o pożywienie i miejsca lęgowe, drapieżnictwo oraz choroby, takie jak choroba dzioba i piór papug. Aby przeciwdziałać tym problemom, naukowcy dostarczają dodatkowe pożywienie, instalują skrzynki lęgowe i aktywnie zarządzają populacją.

Kontynuacja działań ochronnych jest kluczowa, aby złagodzić te zagrożenia i zapewnić przetrwanie papugi szmaragdowej. Prowadzone są również dyskusje na temat wprowadzenia papugi szmaragdowej na inne wyspy Maskarenów, co mogłoby pomóc w jej ochronie i potencjalnie przywrócić równowagę ekologiczną w regionie.