Pustułka maskareńska

Pustułka maskareńska – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny sokołowatych. Występuje endemicznie na wyspie Mauritius w archipelagu Maskarenów. Jest zagrożona wyginięciem.

Charakterystyka

Trochę mniejsza od pustułki, nieznacznie większa od pustułeczki. Samce są nieco mniejsze od samic. Brzuch jasnokremowy w czarne, zwężające się ku dołowi plamki. Nogi żółte z czarnymi pazurami. Spód ogona jasnokremowy w czarne, poprzeczne pasy. Cały wierzch ciała w poprzeczne, grube, czarnobrązowe pasy. Jasne policzki i szary dziób z białą woskówką.

Wymiary

• długość ciała: 25–29 cm
• rozpiętość skrzydeł: 49–56 cm
• masa ciała: samce 123–178 g, samice 173–231 g

Biotop

Lasy. Z powodu ich niszczenia gatunek jest zagrożony.

Pożywienie

Gekony, ważki, cykady, świerszczowate i małe ptaki.

Zachowanie

Żyją samotnie. 89% piskląt znajdowanych jest ponad 5 km od gniazda, w którym się wykluły.

Lęgi

Lęgnie się głównie w listopadzie i grudniu. Jest monogamiczna. Gniazdo umieszcza na drzewie. Składa 4–5 jaj, których inkubacja trwa 28–35 dni. Młode pozostają w gnieździe przez ok. 35 dni.

Status zagrożenia i ochrona

W 1974 roku jej liczebność spadła do 4 osobników – była najrzadszym ptakiem świata. Został przeprowadzony program rozmnażania jej w niewoli. Obecnie (2013) populacja liczy 170–200 dorosłych osobników. Jest to wystarczająca liczba, by uznać pustułkę maskareńską za uratowaną. Nadal jest najrzadszym sokołem na Ziemi.

W podobnej sytuacji znalazła się także w latach 90. XX w. synogarlica rdzawosterna – żyło wtedy tylko 10 osobników.

Filatelistyka

Poczta na Mauritiusie wydała 5 znaczków z wizerunkiem tego ptaka.