Kormoran rogaty

Kormoran dwuczuby to niezwykły ptak morski, który często występuje w pobliżu rzek, jezior i obszarów przybrzeżnych w całej Ameryce Północnej, od Alaski po Meksyk. Te ptaki są stosunkowo duże, osiągając długość od 70 do 90 cm. Mają całkowicie czarne upierzenie, a w sezonie lęgowym prezentują charakterystyczny, podwójny czub z czarnych i białych piór.

Pod względem diety, kormorany dwuczube są mistrzami w łowieniu ryb. Nurkują pod wodą, aby złapać swoją zdobycz, lecz jest to pewne utrudnienie – ich pióra nie są wodoodporne. Dlatego po sesji łowienia można je często zobaczyć z rozpostartymi skrzydłami, aby się wysuszyć.

Kiedyś kormoran dwuczuby był poważnie zagrożony przez DDT, szkodliwy pestycyd. Na szczęście ich liczebność wzrosła w ostatnich latach.

Gatunek został po raz pierwszy opisany przez René Primevère Lesson w 1831 roku. Obecnie istnieje pięć uznanych podgatunków, z których każdy ma swój własny zasięg geograficzny i unikalne cechy. Choć głównie występują w Ameryce Północnej, odnotowano także kilka rzadkich obserwacji tych ptaków w Europie.

Jeśli chodzi o zachowanie, kormorany dwuczube są niezwykle interesujące. Pływają nisko w wodzie i są doskonałymi nurkami. Gniazdują w koloniach wzdłuż wybrzeży, budując gniazda z patyków w różnych miejscach w pobliżu wody.

Ich tereny lęgowe zawsze znajdują się blisko zbiorników wodnych, a gniazda budują głównie z patyków. Ryby stanowią większość ich diety, ale spożywają również płazy i skorupiaki. W miarę jak ich populacja odbudowywała się, pojawiły się pewne konflikty z działalnością człowieka, taką jak rybołówstwo, co doprowadziło do wprowadzenia środków kontrolnych przez agencje rządowe.