Lustrzeń meksykański

Taksonomia

Lustrzeń meksykański opisywany był pod różnymi nazwami, po raz pierwszy jako Tetragonopterus mexicanus, traktowany jako podgatunek Astyanax fasciatus. Ostatecznie został uznany za odrębny gatunek w tzw. kladzie Astyanax.

Występowanie

Meksyk i Gwatemala oraz stany Teksas i Nowy Meksyk w USA. Zasiedla skaliste i piaszczyste dna potoków oraz małych i dużych rzek.

Charakterystyka

Charakterystyczną cechą form żyjących w całkowitych ciemnościach podwodnych jaskiń jest brak oczu oraz utrata pigmentacji. Brak zmysłu wzroku rekompensuje lustrzeniom wyostrzony węch i słuch. Żywią się bezkręgowcami, które znajdują przy pomocy silnie wyostrzonego węchu.

William Jeffery z University of Maryland odkrył, że oczy tych ryb formują się w fazie embrionalnej i zanikają w późniejszym stadium rozwoju (apoptoza).

Długość ciała dorosłych osobników lustrzenia meksykańskiego nie przekracza 12 cm (przeciętnie 7,5 cm). Lustrzenie żyjące w wodach otwartych żywią się owadami i skorupiakami.