Fakty o: Widmowiec wielki
Widmowiec wielki – gatunek ssaka z rodziny liścionosowatych.
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku pod nazwą Vespertilio spectrum. Jako miejsce typowe autor wskazał „Siedlisko w Ameryce Południowej” (= Surinam). Jedyny przedstawiciele rodzaju widmowiec (Vampyrum) opisanego przez Constantine Rafinesque’a w 1815 roku.
Występowanie
Występuje w lasach, często w pobliżu ludzkich osiedli od południowego Meksyku, do Peru i Brazylii oraz na wyspach Trynidad i Tobago.
Tryb życia
Widmowiec wielki uważany był dawniej za krwiopijcę, jak mniejsze nietoperze z podrodziny wampirów, ze względu na wielkość groźnego dla ludzi. W rzeczywistości jest to drapieżnik, który poluje na gryzonie, ptaki i inne nietoperze. Potrafi bardzo zręcznie biegać na czterech kończynach. Poluje, czatując np. na mysz, po czym zadaje jej jeden śmiertelny cios w głowę, miażdżąc ją, lub skręca kark ofiary.
Rozmnażanie
Okres godowy tych nietoperzy przypada na czerwiec. Samice są bardzo troskliwymi matkami, ponieważ nieustannie liżą swoje młode i pod koniec okresu ssania karmią swoje młode przeżutymi kawałkami mięsa myszy.
Gwatemalę