Wiwerka malajska

Mała cyweta indyjska to intrygujące stworzenie pochodzące z Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Została zaklasyfikowana jako "gatunek najmniejszej troski" na Czerwonej Liście IUCN, ponieważ ma zdrowe populacje i jest szeroko rozpowszechniona w różnych siedliskach. Ten gatunek, należący do monotypowego rodzaju, łatwo rozpoznać dzięki szorstkiej sierści z wyraźnymi pasami i plamami. Można go znaleźć w krajach takich jak Indie, Sri Lanka, Myanmar, Tajlandia, Laos, Kambodża, Wietnam, Chiny i Tajwan. Rozwija się w różnych środowiskach, od trawiastych po leśne, na różnych wysokościach.

Te nocne zwierzęta spędzają większość czasu na ziemi i mają zróżnicowaną dietę. Głównie jedzą owady, ale spożywają również gryzonie, ptaki, owoce i padlinę. Małe cywety indyjskie są znane z tworzenia par godowych i często korzystają z nor jako schronienia. Mogą żyć od ośmiu do dziewięciu lat i zazwyczaj mają mioty z czterema lub pięcioma młodymi.

Jeśli chodzi o ochronę, mała cyweta indyjska jest wymieniona w Załączniku III CITES i jest w pełni chroniona na mocy Ustawy o dzikiej przyrodzie Myanmaru z 1994 roku. Na przestrzeni lat naukowcy proponowali różne nazwy dla tego gatunku, a kilka podgatunków jest rozpoznawanych na podstawie ich rozmieszczenia geograficznego.

Badania filogenetyczne wykazały, że mała cyweta indyjska jest blisko spokrewniona z innymi rodzajami, takimi jak Civettictis i Viverra, z szacowanym rozdzieleniem około 16,2 miliona lat temu. Badania te również sugerowały podział podrodziny Viverrinae na dwie grupy: Genettinae i Viverrinae, obejmujące różne rodzaje.