The Kilmog, Blueskin Bay

Kilmog, czasami nazywany Kilmog Hill i znany w języku Māori jako Kirimoko, to pagórkowaty obszar około 20 kilometrów na północ od Dunedin w Nowej Zelandii, na State Highway 1, na północ od Blueskin Bay i na południe od Karitane. Technicznie rzecz biorąc, jest to raczej seria wzgórz niż pojedyncze wzgórze. Leży pomiędzy południową odnogą rzeki Waikouaiti a Oceanem Spokojnym, a swój najwyższy punkt osiąga na 431-metrowym wzgórzu Hammond Hill, w pobliżu rolniczej społeczności Merton. Drugi szczyt, Porteous Hill, znajduje się na południowym krańcu Kilmog i wznosi się na wysokość 395 m.

Nazwa ta jest bardziej znana jako nazwa stromego odcinka State Highway 1, gdzie ta główna autostrada stanowa przecina fragment tych wzgórz pomiędzy Waitati i Waikouaiti. Na odcinku pięciu kilometrów od Evansdale, na północnym krańcu Blueskin Bay, SH1 wspina się z poziomu morza na wysokość 300 m - jest to najwyższy punkt na autostradzie na południe od Amberley w północnym Canterbury. Większa część drogi jest trzypasmowa, z dwoma pasami dla ruchu pod górę po każdej stronie wzgórza i pasem mijania dla ruchu południowego na stosunkowo płaskim odcinku w pobliżu szczytu. Zimą autostrada jest czasami zamykana z powodu opadów śniegu.

Obszar ten jest słabo zaludniony; poza farmami w okolicach Merton zamieszkany jest tylko odcinek wybrzeża, z szeregiem małych osad ciągnących się wzdłuż wybrzeża od Warrington na południu do Puketeraki na północy, z których najbardziej znana jest Seacliff.

Geologia Kilmog to przede wszystkim intruzja bazaltowa w podwyższonym fragmencie półwyspu Otago, głównie w łupkach kredowych, nad którymi znajduje się złoże piaskowca z domieszką kwarcu. Większa część tego obszaru jest podatna na osuwanie się, co prowadzi do konieczności regularnej konserwacji autostrady. Niestabilność gruntu doprowadziła również do kompromitacji architekta Roberta Lawsona, którego zakład dla obłąkanych w Seacliff ucierpiał pod względem konstrukcyjnym, oraz do zastąpienia tunelu kolejowego na głównej magistrali Wyspy Południowej przekopem.

Wąska, kręta, malownicza trasa alternatywna omijająca Kilmog biegnie wzdłuż wybrzeża, obok osad Warrington i Seacliff, ale jej standard jest stosunkowo niski i nie jest zalecana dla pojazdów ciężkich.

Nazwa wzgórza, choć czasem kwestionowana, jest powszechnie uważana za pochodną południowomāoryskiego słowa kirimoko, kilimoko lub kilimogo, nazwy gatunku drzewa manuka używanego przez pierwszych Māori do parzenia herbaty.