Chestnut dunnart

Kasztanowy nieświszczuk to fascynujący mały torbacz, po raz pierwszy opisany przez Van Dycka w 1986 roku. Nazwa pochodzi od charakterystycznej kasztanowej sierści na grzbiecie. To niewielkie stworzenie mierzy od 167 do 210 mm od pyska do ogona, przy czym długość ciała (od głowy do odbytu) wynosi 85-105 mm, a ogon dodaje dodatkowe 82-105 mm. Tylne łapy mają długość 17-20 mm, uszy mierzą 17-21 mm, a jego waga zwykle wynosi między 15 a 20 gramów.

Kasztanowy nieświszczuk występuje w południowej Papui-Nowej Gwinei oraz wzdłuż wschodniego i zachodniego wybrzeża półwyspu Cape York w Australii. Istnieją również doniesienia o jego obecności w Parku Narodowym Blackbraes, na zachód od Townsville. W Australii te nieświszczuki preferują wysokie lasy stringybark i lasy z czerwoną ziemią. W Papui-Nowej Gwinei można je również znaleźć na terenach sawanny.

Pomimo interesującego siedliska, wciąż jest wiele do odkrycia na temat struktury społecznej i zwyczajów rozrodczych kasztanowego nieświszczuka. Wiadomo jednak, że rozmnażają się w porze suchej, która trwa od lipca do października.