Filander okularowy

Okularnik króliczy, unikalny gatunek makropoda, jest rodzimy dla Australii i Nowej Gwinei. W Australii istnieje niewielka sub-populacja na wyspie Barrow, a populacja kontynentalna występuje w północnych regionach, choć niestety jest w zaniku. Ten nocny, samotny roślinożerca rozwija się w tropikalnych siedliskach składających się z kępek traw lub spinifeksu, rozciągających się od Queensland po Zachodnią Australię. Okularnik króliczy jest znany ze swojego szaro-brązowego futra z złotymi końcówkami oraz charakterystycznym pomarańczowym kręgiem wokół oczu, co nadaje mu nazwę "okularnik".

Po raz pierwszy opisany przez Johna Goulda w 1997 roku i nazwany Lagorchestes conspicillata, okularnik króliczy należy do rodziny Macropodidae. Choć jest większy od niektórych swoich krewnych, napotyka poważne zagrożenia. Drapieżniki wprowadzone gatunki oraz niszczenie siedlisk z powodu wycinki gruntów to główne problemy przyczyniające się do spadku jego liczebności. Podgatunek na wyspie Barrow, L. conspicillatus conspicillatus, jest szczególnie narażony z powodu tych zagrożeń, podczas gdy podgatunek kontynentalny, L. conspicillatus leichardti, był swego czasu bliski zagrożenia wyginięciem. Trwają wysiłki na rzecz reintrodukcji gatunku do niektórych z jego dawnych siedlisk, zwłaszcza w bardziej suchych regionach, gdzie zanikł.

W 2008 roku okularnik króliczy został zrewidowany na Czerwonej Liście i sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski, choć nadal napotyka wyzwania związane z ochroną. Co ciekawe, skamieniałość tego gatunku, datowana na wczesny okres holocenu (do 11 000 lat temu), została odkryta w Queensland, oferując wgląd w jego długą historię. Pomimo obecnych trudności, okularnik króliczy pozostaje fascynującą i ważną częścią naturalnego dziedzictwa Australii.