Sajmiri

Małpka sajmiri, dawniej uważana za pojedynczy gatunek o nazwie Saimiri sciureus, w rzeczywistości obejmuje kilka małych gatunków rodzimych dla Ameryki Południowej. Dzięki badaniom genetycznym odkryliśmy, że grupa ta obejmuje małpkę sajmiri gujańską, małpkę sajmiri Humboldta, małpkę sajmiri Collinsa i być może małpkę sajmiri ekwadorską. Te żywiołowe małe prymaty zamieszkują głównie dorzecze Amazonki i można je spotkać w krajach takich jak Brazylia, Kolumbia, Ekwador, Gujana Francuska, Gujana, Peru, Surinam i Wenezuela. Co ciekawe, niektóre populacje osiedliły się również na Florydzie i w regionie Karaibów.

W kwestii diety, małpki sajmiri są zarówno owocożerne, jak i owadożerne. Oznacza to, że spożywają mieszankę owoców, owadów, a nawet małych kręgowców. Są to zwierzęta społeczne o poligamicznej strukturze, co prowadzi do skomplikowanych interakcji między różnymi grupami wiekowymi i płciowymi. Ich zachowanie społeczne jest szczególnie dynamiczne w sezonie godowym, podczas którego samce stają się bardziej aktywne i agresywne. Młode małpki szybko dorastają i stają się niezależne w stosunkowo młodym wieku.

Małpki sajmiri są dzienne, co oznacza, że są aktywne w ciągu dnia, i spędzają większość czasu na drzewach, choć czasem schodzą na ziemię. Ich komunikacja jest bogata i zróżnicowana, obejmując szeroki zakres wokalizacji, takich jak krzyki, wycia i piski.

Wcześniej klasyfikowane jako "najmniejszej troski" przez IUCN, obecnie małpki sajmiri stają w obliczu zagrożeń związanych z wylesianiem oraz odławianiem do handlu zwierzętami domowymi i celami badawczymi.

Zabawna i ciekawska natura sprawia, że są atrakcyjne jako zwierzęta domowe, ale wymagają dużo przestrzeni i specjalistycznej opieki, aby mogły się dobrze rozwijać.