Fakty o: Sępnik różowogłowy
Sępnik różowogłowy, urubu różowogłowy – gatunek dużego ptaka z rodziny kondorowatych. Występuje w obu Amerykach. Dzięki większej sile nośnej skrzydeł niż u sępnika czarnego może żyć na obszarach chłodniejszych, gdzie prądy powietrza są słabsze. Podczas krążenia w powietrzu trzyma skrzydła w kształcie litery V.
Systematyka
Po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku pod nazwą Vultur aura. Jako lokalizację holotypu autor wskazał Veracruz w Meksyku. Wyróżnia się od czterech do sześciu podgatunków C. aura.
Występowanie
C. aura zamieszkuje w zależności od podgatunku:
- C. aura meridionalis – zachodnia Ameryka Północna. Populacja ta przez część systematyków wliczana jest do podgatunku nominatywnego.
- C. aura septentrionalis – wschodnia Ameryka Północna
- C. aura aura – sępnik różowogłowy – południowo-zachodnie USA (południowa Kalifornia do południowego Teksasu) do północnej Kostaryki, Wielkie Antyle
- C. aura ruficollis – południowa Kostaryka i Panama do północnej Argentyny i wschodniej Brazylii
- C. aura jota – sępnik czerwonogłowy – Andy od Kolumbii do południowej Argentyny
- C. aura falklandicus – wybrzeża Pacyfiku od Ekwadoru do południowego Chile, Falklandy. Populacja ta przez część systematyków wliczana jest do podgatunku jota.
Morfologia
Długość ciała 62–81 cm, masa ciała 850–2000 g, rozpiętość skrzydeł 160–182 cm. Lotki I oraz II rzędu srebrnoszare, pozostałe pióra czarnobrązowe. Ogon długi, nogi pomarańczowe. Głowa mała i naga; u dorosłych skóra czerwona, u młodych szara.
Ekologia
Zamieszkuje różnorodne środowiska od całkowitej pustyni, poprzez łąki, sawanny i zagajniki sosnowe, do gęstego lasu tropikalnego oraz umiarkowanego w Ameryce Północnej. Żywi się głównie padliną średniej wielkości ssaków.
Gniazda buduje w płytkich jaskiniach, na ziemi w gęstych zaroślach lub w pustych pniach i kłodach. Samica składa dwa jaja, które wysiaduje przez okres 38–41 dni. Młode pierzą się po 70–80 dniach lub dłużej.
Ekwador