Koziołek skalny

Klipspringer to niewielki, lecz fascynujący gatunek antylopy, przemierzający skaliste tereny wschodniej i południowej Afryki. To unikalne stworzenie zostało po raz pierwszy opisane przez niemieckiego zoologa Eberharda Augusta Wilhelma von Zimmermanna w 1783 roku. Klipspringery charakteryzują się zwartą i wytrzymałą budową — osiągają wysokość około 43–60 centymetrów w kłębie i ważą od 8 do 18 kilogramów. Ich sierść, w odcieniach od żółtawo-szarego do czerwonawo-brązowego, doskonale wtapia się w skaliste otoczenie. Mają również krótkie, spiczaste rogi, mierzące około 7,5–9 centymetrów.

Klipspringery są głównie zwierzętami nocnymi, odpoczywając w środku dnia i późno w nocy. Prowadzą unikalny tryb życia, tworząc dożywotnie monogamiczne pary i pozostając blisko partnera. Dobrze radzą sobie na skalistych terenach z rzadką roślinnością i są szeroko rozpowszechnione w Afryce. Na szczęście Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) sklasyfikowała je jako gatunek najmniejszej troski, co oznacza brak znaczących zagrożeń dla ich przetrwania. Mimo że są polowane dla mięsa, skóry i włosów, trudno dostępny charakter ich siedlisk pomaga utrzymać stabilność populacji.

Rozród klipspringerów jest sezonowy. Po okresie ciąży trwającym około sześciu miesięcy rodzi się jedno cielę. Cielę pozostaje z matką przez okres do roku, zanim wyruszy na własną rękę. Klipspringery posiadają kilka niezwykłych przystosowań: mają grubą sierść z pustymi, kruchymi włosami oraz potrafią chodzić na końcach swoich cylindrycznych kopyt. Ich dieta składa się głównie z młodych roślin, owoców i kwiatów, z trawą stanowiącą niewielką część ich pożywienia.

Te antylopy można znaleźć od północno-wschodniego Sudanu aż po RPA, w tym w przybrzeżnych regionach Angoli i Namibii. Dobrze prosperują na obszarach chronionych i prywatnych farmach, z dużymi populacjami w różnych parkach narodowych na całym kontynencie.