Taurotragus

Taurotragus, rodzaj dużych afrykańskich antylop powszechnie znanych jako elandy, obejmuje dwa główne gatunki: elanda zwyczajnego (Taurotragus oryx) i elanda olbrzymiego (Taurotragus derbianus). Eland zwyczajny jest dodatkowo podzielony na trzy podgatunki: T. o. livingstonii, T. o. oryx i T. o. pattersonianus. Natomiast eland olbrzymi ma dwa podgatunki: T. d. derbianus i T. d. gigas.

Rodzaj Taurotragus został po raz pierwszy opisany przez niemieckiego zoologa Johanna Andreasa Wagnera w 1855 roku. Nazwa pochodzi od greckich słów oznaczających "byk" lub "wołek" oraz "samiec kozy", nawiązując do kępki włosów w uchu elanda przypominającej kozią brodę. Taurotragus należy do podrodziny Bovinae i rodziny Bovidae.

Genetycznie elandy posiadają 31 chromosomów u samców i 32 u samic. Badania z 2008 roku wykazały, że elandy mają chromosomowe podobieństwa do innych antylop o spiralnych rogach i zidentyfikowały translokację Robertsonowską (1;29) jako wspólny marker ewolucyjny w gatunkach tragelafidów.

Przodkowie elandów ewoluowali około 20 milionów lat temu w Afryce, a eland zwyczajny i eland olbrzymi rozdzielili się około 1,6 miliona lat temu. Te duże, spiralnorogie antylopy są dymorficzne płciowo, co oznacza, że samce są większe od samic. Eland olbrzymi jest największym gatunkiem antylop na świecie.

Elandy zwyczajne i olbrzymie różnią się kolorem i oznaczeniami na sierści. Sierść elanda zwyczajnego różni się w zależności od regionu, przy czym elandy z południowej Afryki nie mają charakterystycznych oznaczeń widocznych u ich północnych odpowiedników. Z kolei eland olbrzymi ma dobrze zdefiniowane pionowe białe pasy na tułowiu. Kolor sierści samca może wskazywać na poziom hormonów, przy czym ciemniejsza sierść sugeruje wyższe poziomy androgenów w okresie godowym.