Desman ukraiński

Rosomak syberyjski to fascynujące małe stworzenie, które doskonale radzi sobie w dorzeczach Wołgi, Donu i Uralu w Rosji, na Ukrainie i w Kazachstanie. Ten niewielki, półwodny ssak uwielbia budować swoje nory na brzegach stawów i wolno płynących strumieni, szczególnie w miejscach obfitujących w owady, raki i płazy. Te społeczne zwierzęta żyją zazwyczaj w małych grupach i posiadają skomplikowany system komunikacji.

Należący do rodziny krecowatych (Talpidae) i sklasyfikowany w rzędzie Soricomorpha, rosomak syberyjski może przypominać piżmaka, ale wyróżnia się unikalnymi cechami. Na przykład jest prawie ślepy i polega głównie na wyjątkowo wrażliwych narządach na pysku, znanych jako narządy Eimera, aby poruszać się po swoim otoczeniu. Jest doskonale przystosowany do życia w wodzie dzięki płetwiastym tylnym łapom i bocznie spłaszczonemu ogonowi. Jest również największym gatunkiem kreta, osiągającym długość ciała od 18 do 21 cm i wagę między 400 a 520 gramów. Ze względu na wysoko cenione futro, rosomak syberyjski jest objęty ochroną prawną w Rosji. Niestety, jego liczebność maleje z powodu utraty siedlisk, zanieczyszczeń, nielegalnych połowów i wpływu gatunków inwazyjnych.

Naukowcy intensywnie pracują nad zrozumieniem rozmieszczenia i potrzeb siedliskowych rosomaka syberyjskiego, aby wspierać jego ochronę. Chociaż niektóre obszary w Rosji odnotowały niewielki wzrost populacji rosomaka, ogólny trend jest niepokojący, wykazując spadek liczebności. Główne zagrożenia dla tego gatunku to niszczenie siedlisk, zanieczyszczenie środowiska oraz konkurencja z innymi gatunkami. Ochrona rosomaka syberyjskiego wymaga ciągłych wysiłków, aby stawić czoła tym wyzwaniom i zapewnić, że jego środowisko pozostanie zrównoważone.