Piżmak amerykański

Piżmak to średniej wielkości, półwodny gryzoń pochodzący z Ameryki Północnej. Został także wprowadzony do niektórych części Europy, Azji i Ameryki Południowej. Ten gryzoń jest jedynym gatunkiem w rodzaju Ondatra i plemieniu Ondatrini. Piżmaki odgrywają kluczową rolę w ekosystemach terenów podmokłych, a ich futro oraz mięso są cenione przez ludzi. Są największym gatunkiem w podrodzinie nornikowatych (Arvicolinae) i często określa się je mianem "szczurów" ze względu na adaptacyjny styl życia i wszystkożerną dietę, choć nie są one blisko spokrewnione z prawdziwymi szczurami z rodzaju Rattus.

Nazwa "piżmak" prawdopodobnie pochodzi z języków Algonkinów lub Abenaquów, nawiązując do ich czerwonawego umaszczenia i piżmowego zapachu. Gryzonie te mają charakterystyczny, spłaszczony ogon, który pomaga im w pływaniu, co czyni je doskonale przystosowanymi do życia w środowisku półwodnym. Zazwyczaj zamieszkują obszary podmokłe, jeziora i stawy i mogą przebywać pod wodą przez dłuższe okresy czasu.

Piżmaki występują głównie w Ameryce Północnej, obejmując Kanadę, Stany Zjednoczone oraz część Meksyku, ale stały się również inwazyjne w Europie. Znacząco wpływają na roślinność terenów podmokłych, wybiórczo żywiąc się niektórymi roślinami, co pomaga tworzyć siedliska dla innych zwierząt. Piżmaki rozmnażają się niezwykle szybko, a samice mają kilka miotów rocznie.

Historycznie piżmaki były ważne dla kultur rdzennych Amerykanów i były szeroko łapane dla cennego futra. W niektórych regionach są uważane za szkodniki ze względu na ich kopanie, które może uszkadzać infrastrukturę i uprawy. Futro piżmaka było wykorzystywane do produkcji różnych przedmiotów, w tym zimowych czapek dla Królewskiej Kanadyjskiej Policji Konnej.