Spectacled owl

Sowa okularowa to imponująco duży tropikalny ptak, który występuje w neotropikach, od południowego Meksyku po Argentynę. Spośród sześciu znanych podgatunków, jeden czasem uznawany jest za odrębny gatunek. Preferuje gęste, rozległe tropikalne lasy deszczowe, ale potrafi także przystosować się do wtórnych siedlisk. Osiąga długość od 41 do 52,3 cm i ma zróżnicowaną dietę, która obejmuje ssaki, ptaki, bezkręgowce, a nawet większe ofiary, takie jak leniwce.

Typowa dla nocnych ptaków, sowa okularowa jest aktywna i samotnicza po zmierzchu, szczególnie w jasne, księżycowe noce. Jej charakterystyczny głos to seria gardłowych, stukających dźwięków. Jako największa i najbardziej dominująca sowa na swoim terytorium, wykazuje silne terytorialne zachowania. W sezonie lęgowym wybiera dziuple w drzewach na gniazda, gdzie samica inkubuje 1-2 jaja przez około pięć tygodni. Po wykluciu pisklęta opuszczają gniazdo po 5-6 tygodniach, ale pozostają zależne od rodziców przez kilka kolejnych miesięcy.

Mimo szerokiego zasięgu występowania, sowa okularowa jest klasyfikowana przez IUCN jako gatunek najmniejszej troski. Niemniej jednak, zmaga się z zagrożeniami, takimi jak niszczenie siedlisk, zmniejszenie liczby ofiar oraz kolizje drogowe. Charakterystyczne cechy, zachowania, wokalizacje, podgatunki i zwyczaje rozrodcze tej sowy sprawiają, że jest ona fascynującym obiektem badań.