Kamień z Singapuru

Kamień z Singapuru jest fascynującym artefaktem historycznym, który uważa się za fragment ogromnej płyty piaskowca. Ta płyta niegdyś stała u ujścia rzeki Singapur i przypuszcza się, że pochodzi co najmniej z XIII wieku, jeśli nie wcześniej. Kamień zawierał inskrypcję, która do dziś pozostaje nieodczytana. Ostatnio niektórzy eksperci sugerują, że pismo może być w starojawajskim lub sanskrycie i że prawdopodobnie zostało zlecone przez kogoś z Sumatry.

Kamień został odkryty po raz pierwszy w 1819 roku i przyciągnął uwagę kilku znanych osób, w tym Johna Crawfurda i Jamesa Prinsepa. Inskrypcja zawierała od 50 do 52 linii tekstu, ale w momencie odkrycia jego znaczenie było już zagubione. Niestety, w 1843 roku płyta została zniszczona, aby zrobić miejsce pod zabudowę. Jednak fragmenty kamienia zostały wysłane do różnych muzeów do dalszych badań.

Na przestrzeni lat wielu uczonych, w tym Sir Stamford Raffles, William Bland, James Prinsep, Peter James Begbie i J.W. Laidlay, próbowało rozszyfrować tajemniczą inskrypcję. Teorie dotyczące języka obejmowały pali, tamilski i kawi. Holenderscy epigrafowie Johan Hendrik Caspar Kern i N.J. Krom również podjęli się tego zadania.

W 2019 roku doktor Iain Sinclair trafił na pierwsze strony gazet, twierdząc, że zidentyfikował tamilski fragment w inskrypcjach, sugerując możliwe powiązanie z tamilszką dynastią Chola z Indii. Jeśli to prawda, odkrycie mogłoby znacząco zmienić historyczny kontekst Singapuru, przesuwając tamilszke połączenia do XI wieku.

Dziś jeden z ocalałych fragmentów Kamienia z Singapuru jest dumnie prezentowany w Narodowym Muzeum Singapuru. Jest uważany za skarb narodowy i ma ogromne znaczenie w historii Singapuru. Kamień jest również związany z legendą Badanga, legendarnego siłacza z XIV wieku. Historia Kamienia z Singapuru trafiła nawet do parady z okazji Dnia Narodowego w 2016 roku, ukazując jego trwałe znaczenie.