Adenomus kelaartii

Adenomus kelaartii, powszechnie znana jako ropucha Kelaarta, to niewielki gatunek ropuchy występujący wyłącznie na Sri Lance. Można je znaleźć głównie w południowo-zachodniej części wyspy, na wysokościach od 30 do 1230 metrów. Gatunek ten został nazwany na cześć Edwarda Fredericka Kelaarta, znanego lekarza i zoologa z Cejlonu.

Te ropuchy są stosunkowo małe; samice mają długość od 36 do 50 mm, podczas gdy samce są nieco mniejsze, osiągając długość od 25 do 33 mm. Ich skóra może być gładka lub pokryta kolczastymi brodawkami. Barwa grzbietu jest brązowa, natomiast brzuch jest kremowy lub biały, niekiedy z czerwonymi lub niebieskimi plamkami.

Ropucha Kelaarta rozwija się dobrze w tropikalnych, wilgotnych lasach w pobliżu górskich strumieni. Można je również spotkać na drzewach, piaszczystych brzegach rzek, w szczelinach skalnych, w gnijących kłodach oraz w dziuplach drzew. Są aktywne zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. W sezonie rozrodczym samce wydają odgłosy w pobliżu zbiorników wodnych. Samice składają do tysiąca jaj w jednym łańcuchu w stabilnych zbiornikach wodnych, a kijanki przeobrażają się w ropuchy w ciągu około siedmiu tygodni.

Pomimo że ropucha Kelaarta jest stosunkowo często spotykana w swoich preferowanych siedliskach, jest sklasyfikowana jako gatunek zagrożony. Zajmuje ograniczony obszar mniejszy niż 500 kilometrów kwadratowych. Największym zagrożeniem dla jej przetrwania jest niszczenie siedlisk, głównie w wyniku wylesiania pod rolnictwo. Działania ochronne są kluczowe i koncentrują się na ochronie jej siedlisk w wyznaczonych rezerwatach.