Bawół indyjski

Dzikie bawoły wodne, znane również jako bawoły azjatyckie, to duże ssaki pochodzące z subkontynentu indyjskiego i Azji Południowo-Wschodniej. Od 1986 roku te imponujące zwierzęta znajdują się na Czerwonej Liście IUCN jako gatunek zagrożony, z globalną populacją szacowaną na około 3 400 osobników, głównie występujących w Indiach. Uważa się, że dzikie bawoły wodne są przodkami udomowionych bawołów wodnych.

Pierwotnie klasyfikowane jako Bos arnee, a obecnie jako Bubalus arnee, dzikie bawoły wodne są łatwo rozpoznawalne dzięki swojej popielatoszarej do czarnej skórze, długim rogom i znacznej wielkości. Zarówno samce, jak i samice mają rogi, które mogą osiągać długość do 2 metrów. Te bawoły zazwyczaj zamieszkują mokre łąki, bagna i doliny rzeczne w krajach takich jak Indie, Nepal, Bhutan, Tajlandia i Kambodża.

Gatunek ten stoi w obliczu licznych zagrożeń, takich jak utrata siedlisk, polowania, krzyżowanie z udomowionymi bawołami oraz konkurencja o zasoby z bydłem domowym. Wprowadzone są działania ochronne, w tym ochrona prawna w niektórych krajach oraz umieszczenie na Liście CITES w Załączniku III.

Dzikie bawoły wodne mają skomplikowane zachowania społeczne. Tworzą stada prowadzone przez starsze samice, podczas gdy samce często formują grupy kawalerskie. Te zwierzęta są roślinożercami, żywiącymi się trawami, turzycami, ziołami, owocami i okazjonalnie uprawami. Są również narażone na drapieżnictwo ze strony tygrysów, krokodyli i niedźwiedzi.

Spadek populacji dzikich bawołów wodnych oraz różnorodne zagrożenia, z jakimi się borykają, podkreślają pilną potrzebę działań ochronnych w celu zapewnienia przetrwania tego ikonicznego gatunku.