Kulik wielki

Eurazjatycki kulik, znany również jako kulik wielki, to duży ptak brodzący z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Jest szeroko rozpowszechniony, gniazduje w umiarkowanych regionach Europy i Azji. W Europie często nazywany jest po prostu "kulikiem", podczas gdy w Szkocji znany jest jako "whaup". Ten ptak wyróżnia się jako największy brodziec w swoim zasięgu, łatwo rozpoznawalny dzięki długiemu, zakrzywionemu dziobowi i szaro-brązowym piórom. Samce i samice wyglądają bardzo podobnie, choć samice zazwyczaj mają dłuższe dzioby.

Często można usłyszeć charakterystyczne wołanie kulika, głośne "curloo-oo". Bywa mylony z kulikiem mniejszym, który jest mniejszy i ma inaczej ukształtowany dziób. Jako gatunek wędrowny, eurazjatycki kulik spędza zimy w Afryce, południowej Europie i południowej Azji, choć czasami można go spotkać poza tymi obszarami.

Nazwa "curlew" pochodzi od wołania ptaka i prawdopodobnie ma korzenie w języku starofrancuskim. Naukowa nazwa rodzaju, Numenius, pochodzi z języka starogreckiego i odnosi się do sierpowatego kształtu dzioba ptaka. Istnieją trzy podgatunki eurazjatyckiego kulika.

Ptaki te są dość ostrożne i towarzyskie, gdy nie gniazdują. Żywią się drobnymi bezkręgowcami, sondując miękkie błoto. Do gniazdowania tworzą proste zagłębienia w ziemi w różnych siedliskach i składają od 3 do 6 jaj. Eurazjatycki kulik jest chroniony na mocy Porozumienia o ochronie wędrownych ptaków wodnych Afryki i Eurazji (AEWA).

Wcześniej eurazjatycki kulik był uważany za gatunek "najmniejszej troski", ale z powodu spadających populacji, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii i Irlandii, został przeklasyfikowany na "bliski zagrożenia". Trwają wysiłki na rzecz ochrony tego gatunku i zatrzymania jego spadku liczebności.