Pachliopta hector

Różanka (Pachliopta hector) to niezwykły motyl z rodziny paziowatych, który występuje w Indiach, na Sri Lance, Malediwach oraz prawdopodobnie na zachodzie Mjanmy. Często można go spotkać w Zachodnich Ghatach, choć jest on dość rzadki w Gudżaracie. W Indiach różanka jest gatunkiem chronionym, co podkreśla jego szczególne znaczenie.

Samce różanki mają czarne skrzydła ozdobione białymi i karminowymi znakami, podczas gdy samice mają podobny, lecz nieco bardziej stonowany wygląd. Motyle te preferują różnorodne siedliska, szczególnie upodobawszy sobie kwiaty lantany, które odwiedzają, aby zbierać nektar.

Ich sposób lotu jest dość interesujący: poruszają się wolno i blisko ziemi, ale potrafią przyspieszyć, gdy wzbijają się wyżej. Charakterystyczną cechą tego motyla jest używanie aposematyzmu, co oznacza, że jaskrawe kolory skrzydeł służą do ostrzegania drapieżników o jego nienadającej się do spożycia naturze, wynikającej z trujących związków chemicznych, które gromadzi z pożywienia.

Różanki są znane ze swojego migracyjnego zachowania; często można je zauważyć w dużych grupach podczas sezonowych migracji. Rozmnażają się nawet do siedmiu razy w roku, a cykl życia od jaja do dorosłego osobnika jest bardzo krótki. Jajka wykluwają się w ciągu około siedmiu dni, a gąsienice, które wykazują skłonności do kanibalizmu, szybko rosną. Poczwarki są łatwe do rozpoznania dzięki ich różowobrązowemu odcieniowi oraz charakterystycznym osłonom skrzydeł.

Larwy żywią się różnymi gatunkami roślin z rodzaju Aristolochia, z których gromadzą chemikalia służące do odstraszania drapieżników. Dorosłe motyle polegają na nektarze z różnych roślin przez cały rok.

Nazwa gatunku, Pachliopta hector, jest hołdem dla greckiego bohatera Hektora. Dzięki swojemu fascynującemu zachowaniu, różnorodnym siedliskom i unikalnym cechom, różanka jest motylem wartym obserwacji i badania w jego naturalnym środowisku.