Framingham Reservoir No. 1 Dam and Gatehouse, Framingham

Framingham Reservoir No. 1 Dam and Gatehouse to zabytkowy obiekt robót wodnych we Framingham w stanie Massachusetts. Kompleks ten znajduje się na końcu zbiornika Framingham Reservoir No. 1, który znany jest także jako Stearns Reservoir, przy Winter Street i na północ od Long Avenue. Zbudowany w latach 1876-1878 w ramach rozbudowy systemu zaopatrzenia w wodę miasta Boston, został zaprojektowany przez pierwszego architekta miejskiego George'a A. Clougha. Historycznym przeznaczeniem zbiornika, który znajdował się u zbiegu dwóch odnóg rzeki Sudbury, była przede wszystkim kontrola poziomu wody w rzece, a w drugiej kolejności zapewnienie rezerwowej pojemności dostaw. Pojemność rezerwowa zbiornika była zwykle wykorzystywana tylko jako zapasowa, ponieważ muliste dno zbiornika sprawiało, że był on mniej pożądanym źródłem wody niż zbiornik nr 3 w górnym biegu rzeki. Niemniej jednak system zbiornika nr 1 był ważny ze względu na jego rolę w kontrolowaniu przepływu rzeki w dół rzeki oraz ze względu na portiernię, która kontrolowała przepływ wody ze wszystkich zbiorników Framingham do akweduktu Sudbury. Zbiornik nr 1 nie jest już utrzymywany jako rezerwowe źródło wody, choć nadal jest własnością Massachusetts Water Resources Authority, następcy Boston Water Board, który nadzorował jego budowę. MWRA zachowuje prawo własności, ponieważ w budynku bramnym znajduje się połączenie między zbiornikiem nr 3 a Sudbury Aqueudct, które pozostają częścią awaryjnych systemów wodnych.

Długość tamy wynosi 793 stopy, a długość obszaru opadowego 169 stóp. Nasypy mają szerokość 6,1 m i są zbudowane z granitowego gruzu pokrytego cementem. Obszar nadsypowy jest zwieńczony ciętym granitem i pierwotnie miał drewniane deski podtrzymywane przez kołki. Budynek bramny to 1+1⁄2-piętrowa konstrukcja granitowa, zaprojektowana przez bostońskiego architekta George'a Clougha. Znajduje się ona na południowym krańcu wodospadu i mieści jeden koniec rury przedłużającej akwedukt Sudbury z Farm Pond, rurę o długości 1,2 m łączącą ten zbiornik z numerami 2 i 3 oraz wrota służące do kierowania wody do akweduktu lub do rzeki. Zasuwy pozwalały na selektywne kierowanie wody z dowolnego zbiornika do akweduktu Sudbury lub do rzeki poniżej tamy. Znajdują się tu również wrota przeciwpowodziowe i urządzenia do przesuwania pływaków zapory. Obecnie portiernia, Sudbury Aqueduct i rury ze zbiornika nr 3 pozostają częścią systemów awaryjnych MWRA. W przypadku aktywacji, woda ze zbiornika nr 3 przepływa z bramy przy tamie nr 1 przez przedłużenie Sudbury Aqueduct do bramy przy Farm Pond, gdzie wchodzi do właściwego Sudbury Aqueduct, który z kolei doprowadza wodę do zbiornika Chestnut Hill.

W 1990 roku tama i budynek bramny zostały wpisane na listę National Register of Historic Places.