Seventh Street Improvement Arches, Saint Paul

Seventh Street Improvement Arches to dwułukowy, murowany most drogowy, który dawniej przecinał tory kolei St. Paul and Duluth Railroad w Saint Paul, Minnesota, Stany Zjednoczone. Most Seventh Street Improvement Arches jest historycznie ważny ze względu na swoją rzadkość i wymagającą technicznie konstrukcję skośnych, spiralnych, kamiennych łuków. Most jest jednym z niewielu tego typu obiektów w Stanach Zjednoczonych i jedynym znanym mostem tego typu w stanie Minnesota. Został zbudowany w latach 1883-1884 przez firmy Michael O'Brien i McArthur Brothers z Chicago, a zaprojektował go William A. Truesdell. W 1989 r. most został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków, a w 2000 r. do rejestru zabytków inżynierii lądowej Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Budownictwa.

Paul z dzielnicą Dayton's Bluff od strony wschodniej. Inne części tego projektu obejmowały 300-metrowy żelazny most przecinający linię kolejową Northern Pacific Railway, długi nasyp i kamienny kanał do przekraczania Phalen Creek. Te ulepszenia były konieczne, ponieważ wzgórze na Siódmej Ulicy wymagało przebudowy, aby zmniejszyć jego stromość, dzięki czemu tramwaje mogły kursować między centrum miasta a dzielnicą Dayton's Bluff. Most Seventh Street Improvement Arches stanowił szczególne wyzwanie inżynieryjne, ponieważ ulica przecinała tory St. Paul and Duluth pod kątem 63 stopni. Most musiał także przeprowadzić rury kanalizacyjne i wodociągowe oraz dopasować się do reszty profilu zniwelowanego wzgórza, co wymagało użycia znacznej ilości materiału wypełniającego. Wykluczyło to budowę mostu z łukami żebrowymi, ponieważ ta metoda nie byłaby w stanie utrzymać całego ciężaru wypełnienia. Truesdell rozważał także zastosowanie klasycznej francuskiej metody budowy łuków skośnych, ale koszty związane z koniecznością wykwalifikowanej obróbki kamieniarskiej byłyby zbyt wysokie. Zwrócił się ku metodzie helikoidalnej lub spiralnej, wprowadzonej przez brytyjskiego architekta Petera Nicholsona w 1828 roku. Metoda ta była rygorystyczna pod względem matematycznym, ale ponieważ Truesdell studiował matematykę jako hobby, postanowił podjąć wyzwanie. Kamienie voussoir zostały wycięte z zakrzywionymi powierzchniami, tworząc serię równoległych spiralnych przebiegów. Początkowe obliczenie krzywych było trudne, ale po wykonaniu obliczeń wszystkie kamienie voussoirs można było wyciąć według tego samego wzoru. Wymagało to od kamieniarzy większej precyzji niż ta, do której byli przyzwyczajeni, ale wykwalifikowany brygadzista pomagał w organizacji pracy. Paul, natomiast do budowy wuzetek, kamieni obwodowych, murów oporowych i spandreli użyto wapienia w kolorze bufiastym, wydobywanego w Kasota w stanie Minnesota.

Budowa mostu rozpoczęła się we wrześniu 1883 roku. Firma Michael O'Brien z St. Paul zajęła się generalnym wykonawstwem wykopów, fundamentów i przyczółków. Firma McArthur Brothers z Chicago była odpowiedzialna za ostateczną budowę mostu, który został otwarty dla ruchu 18 grudnia 1884 roku. Koledzy inżyniera Truesdella docenili jego osiągnięcia, chociaż opinia publiczna szybko zapomniała o znaczeniu mostu. Po jego śmierci w 1909 roku dziennik Association of Engineering Societies Journal określił most jako "najważniejszy element murarski w mieście".

Od tego czasu tory kolejowe zostały usunięte, ale most nadal stoi. Obecnie szlak Bruce Vento Regional Trail biegnie wzdłuż dawnej linii kolejowej pod mostem.