Fregata średnia

Wielki fregata jest fascynującym ptakiem morskim z rodziny fregatowatych (Fregatidae), głównie występującym w tropikalnych rejonach Oceanu Spokojnego i Indyjskiego, a mniejsza populacja zamieszkuje południowy Atlantyk. Te ptaki są znane ze swoich wyraźnych różnic morfologicznych między samcami a samicami. Samice są większe i charakteryzują się białymi gardłami oraz piersiami, podczas gdy samce mają charakterystyczny fioletowo-zielony połysk na swoich piórach łopatkowych. W sezonie lęgowym samce nadymają jaskrawoczerwony worek gardłowy, aby przyciągnąć samice.

Wielkie fregaty głównie żywią się latającymi rybami, które chwytają w locie tuż nad powierzchnią oceanu. W przeciwieństwie do niektórych swoich krewnych, nie polegają w dużej mierze na kradzieży jedzenia od innych ptaków, chociaż czasami angażują się w takie zachowanie.

Należąc do rodzaju Fregata i rodziny Fregatidae, istnieje pięć uznanych podgatunków wielkich fregat. Te ptaki są szeroko rozpowszechnione w tropikalnych morzach na całym świecie, z Hawajami stanowiącymi najdalej na północ wysunięty punkt ich zasięgu w Oceanie Spokojnym. Są znane ze swoich regularnych migracji i silnej tendencji do powrotu do swojego miejsca urodzenia na lęgi, nawet jeśli odwiedziły inne kolonie.

Jeśli chodzi o zdobywanie pokarmu, wielkie fregaty trzymają się wód pelagicznych w pobliżu swoich miejsc lęgowych, koncentrując się na latających rybach. Polują również na pisklęta ptaków morskich i okazjonalnie kradną jedzenie, ale nie jest to główna część ich diety. Sezon lęgowy może trwać do dwóch lat, a gniazdują w koloniach, budując swoje gniazda w krzewach i drzewach. Pokaz godowy samców, polegający na nadymających się czerwonych workach gardłowych, jest niezwykle widowiskowy.

Opieka rodzicielska jest w tym gatunku bardzo rozwinięta. Pisklęta potrzebują kilku miesięcy, aby opuścić gniazdo, i nadal otrzymują opiekę długo po jego opuszczeniu. Wielkie fregaty osiągają dojrzałość płciową po kilku latach i zazwyczaj cieszą się długim życiem. Pomimo pewnych regionalnych wyzwań, gatunek jest klasyfikowany jako najmniejszej troski przez IUCN, dzięki dużej populacji i szerokiemu zasięgowi.

W południowym Atlantyku podgatunek F. m. nicolli jest krytycznie zagrożony w Brazylii. Wdrożono działania ochronne, w tym programy eradykacyjne, aby pomóc w ochronie tego podgatunku. Populacje wielkich fregat na wyspach takich jak Święta Helena i Trindade napotkały znaczące wyzwania, w tym niszczenie siedlisk i wprowadzenie inwazyjnych gatunków, co doprowadziło do ich spadku w tych obszarach.