Junko zwyczajny

Mroczek ciemnoooki to niewielki, szarawy wróbel, który jest powszechnie spotykany w umiarkowanej strefie Ameryki Północnej, a latem nawet dociera do Arktyki. Ptaki te różnią się nieco wyglądem, ale dorosłe osobniki zazwyczaj mają szare głowy, szyje i piersi, brązowe grzbiety i skrzydła oraz białe brzuszki. Samce są zazwyczaj ciemniejsze od samic. Mierzą około 13 do 17,5 cm długości i mają rozpiętość skrzydeł od 18 do 25 cm.

Jedną z charakterystycznych cech mroczka ciemnookiego jest jego trylekowa pieśń, wraz z odgłosami obejmującymi dźwięki "tick" i wysokie, brzęczące "chip". Carl Linnaeus po raz pierwszy opisał ten gatunek w 1758 roku, nadając mu nazwę Fringilla hyemalis. Gatunek ten obejmuje kilka podgatunków, takich jak junko łupkowy, junko białoskrzydły, junko oregoński, junko różowoboczny, junko szarogłowy, junko czerwonogrzbiety i junko z Guadalupe.

Mroczki ciemnoookie preferują gniazdowanie w obszarach leśnych iglastych lub mieszanych w całej Ameryce Północnej. Żerują na ziemi, jedząc owady i nasiona. Ich gniazda to zazwyczaj wklęsłe miseczki na ziemi, dobrze ukryte przez roślinność. Jaja są zazwyczaj szarawe lub blado niebieskawo-białe z różnymi plamkami. Samica wysiaduje jaja przez 12 do 13 dni, a młode opuszczają gniazdo między 11 a 14 dniem po wykluciu.

Zimą te ptaki migrują na południe, chociaż niektóre populacje pozostają na miejscu lub przenoszą się na niższe wysokości. Często można je zobaczyć w miastach w chłodniejszych miesiącach, a także są częstymi gośćmi w karmnikach dla ptaków.