Fakty o: Pelikan różowy
Pelikan różowy, znany także jako pelikan wschodni czy pelikan biały, to wspaniały ptak występujący w południowo-wschodniej Europie, Azji i Afryce. Jego imponująca rozpiętość skrzydeł, dochodząca do 360 cm, czyni go jednym z największych ptaków na świecie. Na szczęście, pelikan różowy nie jest obecnie zagrożony wyginięciem i jest sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski przez Czerwoną Księgę Gatunków Zagrożonych IUCN. Ochronę zapewniają mu również różne międzynarodowe porozumienia.
Jedną z ciekawych cech pelikana różowego jest wyraźny dymorfizm płciowy – samce są zauważalnie większe i cięższe od samic. Upierzenie tych ptaków jest głównie białe, z wyraźnymi czarnymi lotkami pierwszorzędowymi i delikatnym różowym odcieniem na szyi. Młode osobniki mają ciemniejsze upierzenie z brązowawymi spodami. Pelikany różowe wyróżniają się także niezwykłym ubarwieniem skóry na twarzy. Choć zazwyczaj są ciche, komunikują się za pomocą różnych niskich dźwięków.
Pelikany różowe rozmnażają się w kilku regionach Afryki i Eurazji, tworząc znaczące kolonie w miejscach takich jak Tanzania, Etiopia oraz Delta Dunaju w Rumunii. Migrują sezonowo, przemieszczając się do różnych obszarów na czas lęgów i zimowania. Ich dieta składa się głównie z ryb, które zręcznie chwytają za pomocą swoich dużych torebek dziobowych. Te ptaki są bardzo towarzyskie i często tworzą duże stada, doskonale przystosowane do życia w środowisku wodnym.
Sezony lęgowe różnią się w zależności od regionu. Kolonie gniazdują zarówno na drzewach, jak i na ziemi, a samice zazwyczaj składają od 1 do 4 jaj, średnio 2. Oboje rodzice dzielą obowiązki związane z opieką nad młodymi, które zwykle opuszczają gniazdo po około 65 do 75 dniach. Niestety, pelikany te są narażone na drapieżniki, takie jak orły, ssaki i krokodyle.
Mimo iż pelikan różowy nie jest obecnie zagrożony, tendencje populacyjne są nieco niejasne. Ptaki te borykają się z licznymi zagrożeniami, w tym przełowieniem, utratą siedlisk, zakłóceniami ze strony ludzi oraz zanieczyszczeniem. W niektórych rejonach eksploatacja doprowadziła do spadków liczebności populacji. Na szczęście istnieją inicjatywy ochronne mające na celu zabezpieczenie tych wspaniałych ptaków i ich naturalnych siedlisk.