Kuna leśna

Kuna leśna europejska, znana również jako kuna drzewna lub kuna słodka, to fascynujące stworzenie zamieszkujące północną Europę. Ten członek rodziny łasicowatych posiada futro, które zmienia się od jasnobrązowego do ciemnobrązowego, w zależności od pory roku. Samce są zazwyczaj nieco większe od samic. Kuny leśne charakteryzują się wyostrzonymi zmysłami wzroku, węchu i słuchu, co ułatwia im przetrwanie w dobrze zalesionych obszarach Europy.

Historycznie kuny leśne były powszechne w północno-zachodniej Szkocji, ale stopniowo rozprzestrzeniły się na inne części Wielkiej Brytanii, w tym Anglię i Walię. W Irlandii ich liczebność rośnie i się zwiększa. Zwierzęta te są głównie nocne, aktywne nocą i o zmierzchu. Są także doskonałymi wspinaczami, spędzającymi dużo czasu na drzewach. Ich dieta jest bardzo zróżnicowana, obejmująca małe ssaki, ptaki, owady, owoce, a nawet padlinę.

Jednym z interesujących skutków odbudowy populacji kun leśnych jest ich rola w kontrolowaniu inwazyjnych wiewiórek szarych w Wielkiej Brytanii i Irlandii. Jednakże te zwierzęta nadal są zagrożone przez działalność człowieka, na przykład z powodu prześladowań, utraty siedlisk i konfliktów związanych z drapieżnictwem na zwierzętach gospodarskich. W Wielkiej Brytanii kuny leśne są chronione przez prawo o ochronie przyrody.

W naturze kuny leśne europejskie mogą żyć do 11 lat i osiągają dojrzałość płciową w wieku 2-3 lat. Rozmnażają się w lipcu i sierpniu, a młode rodzą się pod koniec marca lub na początku kwietnia po okresie ciąży trwającym około miesiąca. Mioty zazwyczaj liczą od jednego do pięciu młodych, które zaczynają opuszczać swoje nory około 7-8 tygodni po narodzinach.