Tapir malajski

Tapir malajski, znany również jako tapir azjatycki, jest największym z czterech gatunków tapirów i zamieszkuje Azję. Łatwo go rozpoznać dzięki charakterystycznemu umaszczeniu: czarnemu ciału z jasną plamą, która rozciąga się od ramion do tylnej części ciała. Te zwierzęta osiągają długość od około 1,8 do 2,4 metra, wysokość od 0,9 do 1,1 metra oraz ważą zazwyczaj między 250 a 320 kilogramów, przy czym samice są zazwyczaj większe od samców. Chociaż ich wzrok nie jest najlepszy, rekompensują to doskonałym słuchem i wyostrzone węchem.

Jedną z charakterystycznych cech tapira jest jego długi, elastyczny ryjek, wspierany przez unikalną strukturę czaszki. Jako roślinożercy, zjadają różnorodne rośliny występujące w ich leśnych siedliskach. Samice tapira malajskiego mają okres ciąży trwający około 390-395 dni i zazwyczaj rodzą jedno cielę ważące około 7 kilogramów. Młode tapiry szybko rosną i osiągają dojrzałość płciową w wieku trzech lat. Tapiry są samotnikami, oznaczają swoje terytoria moczem i komunikują się za pomocą różnych wokalizacji.

Niegdyś szeroko rozpowszechnione w całej Azji Południowo-Wschodniej, siedlisko tapira malajskiego znacznie się skurczyło z powodu działalności człowieka, takiej jak wylesianie, zalewanie terenów wskutek budowy tam oraz nielegalny handel. Chociaż mają niewielu naturalnych drapieżników, utrata siedlisk i polowania stanowią znaczące zagrożenia. W Malezji, Indonezji i Tajlandii prowadzone są działania na rzecz ochrony tych tapirów, jednak konieczne są dalsze wysiłki, aby zapewnić ich przetrwanie.