Żabiru czerwononogi

Czarnodzioby bocian to niezwykły, wysoki ptak brodzący, zaliczany do rodziny bocianów. Można go spotkać na Subkontynencie Indyjskim, w Południowo-Wschodniej Azji oraz Australii, gdzie bytują w siedliskach wodno-błotnych. Dzięki imponującej posturze i charakterystycznemu czarno-białemu upierzeniu, czarnodzioby bocian jest łatwo rozpoznawalny. Co ciekawe, samce różnią się od samic kolorem tęczówek.

Wyróżnia się dwa główne podgatunki czarnodziobego bociana: E. a. asiaticus, występujący w regionie orientalnym, oraz E. a. australis, który zamieszkuje południową Nową Gwineę i Australię. Chociaż niektórzy sugerują, że te podgatunki powinny być uznane za odrębne gatunki, obecnie klasyfikowane są jako podgatunki. Największe populacje tych ptaków znajdują się w Australii, ale są one również szeroko rozpowszechnione w Indiach i Azji Południowo-Wschodniej.

Czarnodziobe bociany są wszechstronnymi żerującymi, zasiedlającymi różnorodne środowiska wodno-błotne, zarówno naturalne, jak i sztuczne. Ich dieta jest zróżnicowana, składająca się głównie z wodnych kręgowców i bezkręgowców. Te ptaki są przede wszystkim mięsożerne i znane z polowania nawet na jaja i młode żółwie.

Jednym z fascynujących aspektów ich zachowania jest unikalny taniec godowy. Jeśli chodzi o gniazdowanie, czarnodziobe bociany budują duże gniazda wysoko na drzewach. Niestety, te ptaki stoją w obliczu kilku zagrożeń, takich jak niszczenie siedlisk, zakłócenia w gniazdowaniu, przełowienie, zanieczyszczenia i polowania.

Działania ochronne są kluczowe, ponieważ ich populacje są rozproszone, a szacunki liczebności bardzo się różnią. Ochrona siedlisk i miejsc lęgowych jest niezbędna, by zapewnić ich przetrwanie. Ze względu na ciągłe zagrożenia i trudności w dokładnym oszacowaniu liczebności, czarnodzioby bocian został wymieniony jako gatunek bliski zagrożenia na Czerwonej Liście IUCN.