Makak tajwański

Formozański makak skalny, znany również jako tajwański makak, to unikalny gatunek rodzimy dla Tajwanu, który został również wprowadzony do Japonii. Został po raz pierwszy opisany przez Roberta Swinhoe w 1862 roku. Te makaki są jedynymi rodzimymi naczelnymi na Tajwanie, nie licząc ludzi.

Makaki te zazwyczaj osiągają długość od 50 do 60 cm i ważą około 5 do 12 kg. Jedną z interesujących cech są ich policzkowe worki, które służą do przechowywania jedzenia. Zamieszkują mieszane lasy i tereny trawiaste, rozwijając się na wysokościach od 100 do 3600 metrów.

Formozańskie makaki skalne żyją w dużych, stabilnych grupach z rozbudowaną strukturą społeczną, która przypomina inne gatunki z rodzaju Macaca, gdzie samice tworzą silne więzi między sobą. Są aktywne w ciągu dnia i mają wszystkożerną dietę, spożywając owoce, liście, owady, a nawet jaja ptaków.

Jeśli chodzi o rozmnażanie, po okresie ciąży trwającym około pięć i pół miesiąca rodzi się jedno młode. Niemowlęta są pielęgnowane i karmione przez swoje matki.

Pomimo fascynującego stylu życia, formozańskie makaki skalne stoją przed wyzwaniami dotyczącymi ochrony. Polowanie na ich mięso oraz szkody wyrządzane uprawom stanowią istotne zagrożenia. Dodatkowo, kulturalna praktyka karmienia tych makaków na Tajwanie prowadzi do zwiększenia interakcji między ludźmi a małpami, co komplikuje działania ochronne. Rząd uruchomił odpowiednie inicjatywy mające na celu zredukowanie tych zachowań, ale ich skuteczność jest zróżnicowana.