Ryjonos piżmowy

Chiński łaskun fretkowaty, znany również jako łaskun fretkowaty o małych zębach, to fascynujący członek rodziny łasicowatych (Mustelidae), występujący w całej Azji Południowo-Wschodniej. Jest on sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski na Czerwonej Liście IUCN, dzięki swojej zdolności do adaptacji w różnorodnych środowiskach, w tym tych zmienionych przez człowieka. Zwierzęta te występują głównie w centralnej i południowej części Chin i łatwo je rozpoznać po charakterystycznych maskowatych oznaczeniach na twarzy. Zazwyczaj mierzą od 33 do 43 centymetrów długości ciała, z ogonami o długości od 15 do 23 centymetrów.

Chińskie łaskuny fretkowate można znaleźć w różnorodnych siedliskach, od łąk i otwartych lasów po tropikalne lasy deszczowe, rozciągające się od północno-wschodnich Indii po południowe Chiny. Obejmuje to takie obszary jak Hongkong, Tajwan i północna Indochina. Są one niezwykle odporne i można je nawet spotkać na terenach rolniczych, dobrze przystosowanych do obecności człowieka. Najczęściej aktywne są o zmierzchu i w nocy, są doskonałymi wspinaczami i mogą wydzielać nieprzyjemnie pachnącą substancję, gdy czują się zagrożone.

Ich dieta jest bardzo zróżnicowana i obejmuje owoce, owady, małe zwierzęta oraz robaki, przy czym dżdżownice i owady stanowią znaczną część ich pożywienia. Rozmnażają się w marcu, a samice rodzą mioty do trzech młodych w maju lub czerwcu. Noworodki są ślepe i dobrze owłosione, a ich oczy otwierają się po około dwóch tygodniach.

Pomimo że są jednym z najczęściej polowanych zwierząt futerkowych w południowych Chinach, chińskie łaskuny fretkowate utrzymują stosunkowo wysoką gęstość populacji. Jest to częściowo spowodowane tym, że ich mięso jest prawie niejadalne, a ich futra mają niską wartość rynkową. Jednakże zostały one powiązane z wybuchami wścieklizny u ludzi w południowo-wschodnich Chinach, z przypadkami zgłoszonymi między 1997 a 2008 rokiem. Niestety, obecnie nie ma dostępnej szczepionki przeciwko wściekliźnie dla łaskunów fretkowatych.