African rock python

Afrykański pyton skalny, największy wąż Afryki, to potężny dusiciel pochodzący z Afryki Subsaharyjskiej. Należy do rodzaju Python i wyróżniamy dwa jego podgatunki: pierwszy zamieszkuje Afrykę Środkową i Zachodnią, a drugi Afrykę Południową. Te imponujące węże mogą osiągnąć długość ponad 6 metrów i są zdolne do polowania na duże zwierzęta, takie jak antylopy czy krokodyle.

Mimo ich budzącej grozę reputacji, ataki na ludzi są rzadkie. Afrykański pyton skalny rozmnaża się poprzez składanie jaj i znany jest ze swojej troski macierzyńskiej, gdyż samice pilnie chronią swoje gniazda i młode. Niestety, gatunek ten jest zagrożony utratą siedlisk oraz polowaniami.

Po raz pierwszy opisany w 1788 roku, naukowa klasyfikacja afrykańskiego pytona skalnego zawiera odniesienia do mitologii greckiej oraz wpływy holenderskie i południowoafrykańskie. Cechuje się masywnym ciałem zdobionym kolorowymi plamami, trójkątną głową oraz termoczułymi dołkami wokół warg. Podgatunek południowy jest zazwyczaj mniejszy i posiada charakterystyczne cechy.

Te pytony występują na całym obszarze Afryki Subsaharyjskiej, zamieszkując lasy, sawanny oraz tereny w pobliżu wody. Polują na różnorodne ofiary, przyduszając je, i zazwyczaj rozmnażają się wiosną, a samice pilnie opiekują się swoimi młodymi.

Chociaż spotkania ludzi z afrykańskimi pytonami skalnymi są rzadkie, zdarzają się sporadyczne ataki, choć niewiele z nich skutkuje śmiercią. Węże te są czasami łapane dla mięsa z buszu, a ich siedliska są coraz bardziej zagrożone przez działalność człowieka. Mimo że nie są bezpośrednio zagrożone wyginięciem, są wymienione w Załączniku II CITES. W Everglades na Florydzie, gdzie stanowią gatunek inwazyjny, podjęto działania mające na celu kontrolę ich populacji. Co ciekawe, wąż ten ma znaczenie kulturowe dla niektórych grup, takich jak lud Luo z Kenii.