Orlik długoczuby

Orzeł długoczuby to fascynujący ptak drapieżny pochodzący z Afryki, należący do rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Wyróżnia się charakterystycznym, kudłatym czubem oraz ciemnym upierzeniem. Dorosłe osobniki mają czarnobrązowe pióra i uderzający czub złożony z długich, cienkich piór. Ich oczy są intensywnie żółte, podczas gdy młodsze ptaki mają szare tęczówki.

Orły te występują w całej Afryce subsaharyjskiej, od Senegalu i Etiopii aż po RPA, Namibię i Botswanę. Preferują różnorodne środowiska, takie jak skraje lasów, wilgotne lasy, sawanny, bagna, brzegi rzek, a nawet tereny rolnicze.

W okresie godowym, samiec orła długoczubego wykonuje imponujące akrobacje z gwałtownymi nurkowaniami i częstymi nawoływaniami. Zarówno samiec, jak i samica współpracują przy budowie gniazda, zazwyczaj umieszczając je w średnim piętrze koron drzew, blisko skraju lasu. Zwykle składają 1–2 jaja, które inkubują przez około 42 dni.

Orły te polują głównie na gryzonie, jednak ich dieta obejmuje również ptaki, żaby, jaszczurki, bezkręgowce, ryby, a nawet owoce. Są to myśliwi stosujący metodę „siedź i czekaj”, cierpliwie oczekując na odpowiedni moment, aby spaść na swoją ofiarę.

Jeśli chodzi o taksonomię, najnowsze badania sugerują, że orzeł długoczuby może być blisko spokrewniony z orłami plamistymi, tworząc razem klad. Niemniej jednak, potrzebne są dalsze badania, aby to potwierdzić. Na razie większość ekspertów nadal klasyfikuje orła długoczubego w jego własnym, unikalnym rodzaju, Lophaetus.