St Luke

Frans Hals, znakomity malarz z holenderskiego Złotego Wieku, stworzył obraz "Św. Łukasz" w 1625 roku. Obecnie to arcydzieło można podziwiać w Odeskim Muzeum Sztuki Zachodniej i Wschodniej. Na obrazie przedstawiono św. Łukasza siedzącego przy biurku, pogrążonego w lekturze, z wołem u boku.

Przez długi czas uważano, że obraz zaginął po raz ostatni udokumentowany w XVIII wieku. Dopiero w latach 50. XX wieku nastąpiło jego ponowne odkrycie dzięki historyczce sztuki Irinie Linnik. Podczas przeszukiwania magazynów muzeum Linnik natknęła się na dwa portrety, znane jako tronies, pierwotnie błędnie przypisane nieznanym artystom XIX wieku. Dzięki drobiazgowym badaniom Linnik ustaliła, że stanowią one część serii czterech obrazów autorstwa Fransa Halsa, przedstawiających ewangelistów Łukasza i Mateusza.

Linnik opublikowała swoje odkrycia w 1959 roku, a obrazy zyskały znaczną uwagę, gdy zostały zaprezentowane na wystawie Fransa Halsa w 1962 roku w Muzeum Fransa Halsa. To wystawienie zainicjowało dalsze badania, w wyniku których odkryto również pozostałe dwa obrazy z serii, przedstawiające Jana i Marka.

Ciekawostką dotyczącą obrazu "Św. Łukasz" jest to, że w katalogu międzynarodowej wystawy Fransa Halsa z 1989 roku, historyk sztuki Seymour Slive zauważył szczegół z obrazu Halsa "Bankiet oficerów kompanii milicji św. Adriana z 1627 roku". Zidentyfikował głowę Johana Damiusa w scenie bankietowej jako prawdopodobny model dla św. Łukasza, aczkolwiek z mniejszą ilością włosów. To odkrycie daje fascynujący wgląd w proces twórczy Halsa i sposób, w jaki dobierał swoich modeli.