Żółtopuzik bałkański

Sheltopusik, znany również jako wąż szklisty Pallas'a lub europejska jaszczurka beznoga, to fascynujący gad występujący od południowej Europy po Azję Centralną. Jego nazwa pochodzi od rosyjskiego słowa oznaczającego "żółtobrzuchy". To unikalne stworzenie zostało po raz pierwszy opisane przez Petera Simona Pallasa w 1775 roku jako Lacerta apoda, ale później przeklasyfikowane do własnego rodzaju, Pseudopus, po wcześniejszym umieszczeniu w rodzaju Ophisaurus.

Sheltopusik może osiągnąć imponującą długość do 135 cm. Jego jasnobrązowe ciało, ozdobione pierścieniowymi oznaczeniami, sprawia wrażenie gigantycznej dżdżownicy. W przeciwieństwie do węży, sheltopusik posiada wyraźne uszy, powieki i łuski brzuszne. Można również zauważyć małe tylne nogi w pobliżu kloaki, choć są one mało wyraźne.

Te jaszczurki preferują otwarte przestrzenie, takie jak łąki i zalesione wzgórza. Ich dieta obejmuje stawonogi, małe ssaki, ślimaki i ślimaki nagie. Gdy są zagrożone, sheltopusiki mogą syczeć, gryźć i wydzielać nieprzyjemnie pachnący śluz. W przeciwieństwie do niektórych innych jaszczurek, rzadko zrzucają ogon, ale jeśli to nastąpi, odrasta on krótszy i ciemniejszy.

Sheltopusiki są popularne w handlu egzotycznymi zwierzętami i dobrze przystosowują się do życia w niewoli, choć preferują, by nie były zbyt często dotykane. Mają zróżnicowaną dietę i mogą żyć nawet do 50 lat. Jeśli chodzi o rozmnażanie, samica składa około ośmiu jaj po kopulacji. Jaja te wykluwają się po 45 do 55 dniach, a młode zaczynają jeść około cztery dni po wykluciu.