Fakty o: Clotted cream
Śmietanka zakwaszana to wyśmienita, gęsta śmietana, uzyskiwana przez delikatne podgrzewanie pełnotłustego mleka krowiego, a następnie powolne jego schładzanie. Proces ten powoduje, że śmietana unosi się na powierzchnię, tworząc bogate, smakowite skrzepy. Jest nieodłącznym elementem tradycyjnej angielskiej herbaty ze śmietaną i kojarzona jest z gospodarstwami mlecznymi południowo-zachodniej Anglii, zwłaszcza w Kornwalii i Devon. Wiodącą marką na brytyjskim rynku śmietanki zakwaszanej jest Rodda's, z siedzibą w Kornwalii. W 1998 roku kornwalijska śmietanka zakwaszana uzyskała status Chronionej Nazwy Pochodzenia (PDO).
Śmietanka zakwaszana charakteryzuje się wysoką zawartością tłuszczu, wynoszącą zazwyczaj około 55-64%, oraz orzechowym smakiem gotowanego mleka. Jest bardzo kaloryczna, porównywalna do cheeseburgera. Historia śmietanki zakwaszanej jest mocno zakorzeniona w kulturze południowo-zachodniej Brytanii. Jej dokładne pochodzenie jest nieco niejasne; niektórzy wierzą, że została wprowadzona przez fenickich kupców, podczas gdy inni uważają, że ma starożytne brytyjskie korzenie. Istnieje nawet przyjazna rywalizacja o to, czy jej prawdziwym miejscem narodzin jest Devon czy Kornwalia.
Tradycyjnie śmietankę zakwaszaną wytwarzano poprzez podgrzewanie świeżo udojonego mleka krowiego i zbieranie skrzepów, które tworzyły się na powierzchni. Obecnie proces ten polega na podgrzewaniu śmietany w tackach i powolnym jej chłodzeniu. Marka Rodda's codziennie produkuje znaczne ilości tej kremowej delikatesy. Chociaż śmietanka zakwaszana jest produktem rzemieślniczym w południowo-zachodniej Anglii, wytwarza się ją także w innych miejscach, takich jak Somerset i Wyspa Wight.
Śmietanka zakwaszana jest najważniejszym elementem tradycyjnej herbaty ze śmietaną, serwowanej z bułeczkami, dżemem i herbatą. Jej zastosowania są jednak znacznie szersze. Idealnie nadaje się jako dodatek do wypieków, dań wytrawnych, a nawet historycznych przysmaków, takich jak krem z kapusty. Śmietanka zakwaszana zagościła również w lokalnym folklorze i literaturze, z wzmiankami w dziełach takich autorów jak Edmund Spenser i J.R.R. Tolkien.