Canterbury city walls, Canterbury

Mury miejskie Canterbury to ciąg murów obronnych zbudowanych wokół miasta Canterbury w hrabstwie Kent w Anglii. Pierwsze mury miejskie zostały zbudowane przez Rzymian, prawdopodobnie między 270 a 280 rokiem naszej ery. Mury te były zbudowane z kamienia na szczycie wału ziemnego i chronione rowem oraz wieżami murów. W murach umieszczono co najmniej pięć bram, które łączyły się z siecią rzymskich dróg w całym regionie. Po upadku Brytanii rzymskiej Canterbury podupadło, ale mury pozostały, co mogło wpłynąć na decyzję Augustyna o osiedleniu się w mieście pod koniec VI wieku. Anglosasi zachowali mury obronne, budując kaplice nad większością bram i wykorzystując je do obrony Canterbury przed najazdami wikingów.

Normańscy najeźdźcy z XI wieku zajęli miasto bez oporu, a w XII wieku mury były źle utrzymane i miały niewielką wartość militarną. Obawy przed inwazją Francuzów podczas wojny stuletniej doprowadziły w 1363 roku do przeprowadzenia dochodzenia w sprawie obrony Canterbury. Podjęto decyzję o odbudowie murów miejskich i przez około trzydzieści kolejnych lat starą rzymską obronę odbudowywano z kamienia, włączając w nią starsze mury tam, gdzie jeszcze pozostały. Wokół obwodu zbudowano 24 wieże, a w następnych latach wiele bram zostało przebudowanych z kamienia i cegły, bronionych przez jedne z pierwszych baterii dział w Anglii. Część murów została celowo uszkodzona przez Parlament podczas angielskiej wojny domowej w XVII wieku, a drzwi do bram miasta spłonęły; po przywróceniu rządów Karola II w 1660 roku zainstalowano nowe drzwi.

W XVIII i XIX wieku mury miejskie Canterbury znalazły się pod silną presją rozwoju urbanistycznego. Wszystkie bramy oprócz jednej, West Gate, zostały zniszczone, a rozległe części murów zburzono, aby zrobić miejsce dla nowych dróg i budynków. Niemieckie bombardowania w czasie II wojny światowej spowodowały dalsze zniszczenia. Mimo to pozostałe mury i dom bramny przetrwały powojenną przebudowę w nienaruszonym stanie, a niektóre fragmenty zostały całkowicie odbudowane. Przetrwała ponad połowa oryginalnego obwodu, otaczającego obszar o powierzchni 130 akrów, a archeolodzy Oliver Creighton i Robert Higham uważają mury miejskie za "jedne z najwspanialszych w Wielkiej Brytanii".