The Stanley Ferry, Wakefield

Akwedukt Stanley Ferry został zbudowany w latach 1836-1839, aby przeprowadzić linię Aire and Calder Navigation przez rzekę Calder w hrabstwie West Yorkshire w Anglii. Jest to jeden z najwcześniejszych mostów łukowych na świecie i jest uważany za akwedukt o najdłuższym przęśle wykonanym z żeliwa.

Zaprojektowany przez George'a Leathera Sr. i zbudowany przez H. McIntosha, akwedukt ma rozpiętość 165 stóp, szerokość 24 stóp i głębokość 8,5 stopy. Jest on nadal używany, choć w 1981 r. wybudowano obok niego dodatkowy, szerszy betonowy akwedukt, a następnie odnowiono most. Stanley Ferry to także miejsce, gdzie w latach 1863-1985 ładowano do kadzi Tom Pudding węgiel z lokalnych kopalni i transportowano go do Goole w długich pociągach.

Miejsce to jest jednym z trzech historycznych brodów przecinających rzekę Calder w pobliżu Wakefield. Ponieważ woda została pogłębiona dla celów żeglugi, konieczny stał się prom, który jednak został zastąpiony pierwszym mostem w 1879 roku.

Podobnie jak w przypadku wielu mostów łukowych, konstrukcja tego mostu jest często mylona z mostem o łuku wiązanym; wiele mostów posiada obie te cechy. Jednak w tym przypadku most jest wykonany z żeliwa, które jest słabe przy rozciąganiu. Chociaż koryto akweduktu znajduje się w odpowiednim miejscu, aby działać jako wiązanie łuku, nie miałoby ono żadnej wytrzymałości w tym kierunku. W Stanley Ferry zewnętrzny nacisk łuku na boki jest utrzymywany przez przyczółki, tak jak w przypadku zwykłego mostu łukowego.