Abbey Gardens, Winchester

Opactwo Najświętszej Marii Panny, znane również jako Nunnaminster, było klasztorem benedyktyńskim w Winchester, Hampshire, Anglia. Zostało założone między 899 a 902 r. przez wdowę po Alfredzie Wielkim, Ealhswith, która została opisana jako "budownicza" Nunnaminster w New Minster Liber Vitae. Pierwsze budynki zostały ukończone przez ich syna, Edwarda Starszego. Wśród pierwszych członków domu była córka Edwarda, Edburga.

Jakiś czas po 963 r. biskup Æthelwold ponownie założył klasztor i uposażył go, narzucając surowszą regułę benedyktyńską. Według hagiografa Æthelwolda, Wulfstana Kantora, Æthelwold uczynił kobietę o imieniu Æthelthryth opatką Nunnaminster. Być może również przeniósł relikwie Edburgi, uznawanej teraz za świętą, do bardziej eksponowanego sanktuarium w Nunnaminster; wydarzenie to jest jednak poświadczone jedynie w znacznie późniejszym Vita S. Edburgae Osberta z Clare.

Dom stał pomiędzy High Street i Colebroke Street i był znany jako Nunnaminster. Według Domesday Book opatka posiadała Lyss, Froyle, Leckford Abbess, Long Stoke, Timsbury i Ovington w Hampshire, Coleshill w Berkshire oraz Urchfont i All Cannings w Wiltshire. Klasztor został ponownie odbudowany po podboju normańskim, być może do roku 1100, kiedy to był już znany jako St Mary's Abbey. W okresie anarchii klasztor spłonął w wielkim pożarze Winchesteru w 1141 roku. W XIV i XV w. dom zubożał, ale dzięki różnym dotacjom i koncesjom odzyskał swoją pozycję i w momencie kasaty był w dobrym stanie.

Dom został skasowany w ramach kasaty klasztorów w listopadzie 1539 r. a opatce, przeoryszy i zakonnicom przyznano emerytury.

Znaczne pozostałości budynków przetrwały do XVII wieku, ale tylko niektóre cieki wodne przetrwały do czasów współczesnych.