Arion fasciatus

Arion fasciatus, znany również jako pomarańczowo-pasiasty Arion, to gatunek nagiego ślimaka lądowego z rodziny Arionidae. Został po raz pierwszy opisany przez Svena Nilssona w 1823 roku. Pierwotnie pochodzący z Europy Północnej, rozprzestrzenił się na inne chłodne i wilgotne obszary, takie jak Wyspy Brytyjskie, Kanada i północne rejony Stanów Zjednoczonych. Zazwyczaj można go spotkać w siedliskach ekotonowych, czyli na granicach różnych ekosystemów.

Ślimaki te są wyjątkowe, ponieważ są hermafrodytyczne, co oznacza, że posiadają zarówno męskie, jak i żeńskie organy rozrodcze. Podobnie jak inne stylommatoforowe ślimaki, mają na głowach chowane czułki. Górna para czułków zawiera narządy percepcji światła, podczas gdy dolna para jest wyposażona w receptory węchowe. Podczas poruszania się Arion fasciatus wydziela śluz, który w sytuacji zagrożenia staje się gęstszy i bardziej lepki, co pomaga chronić go przed drapieżnikami.

Co do diety, te ślimaki preferują zjadanie starych, martwych liści zamiast świeżej roślinności, co wynika prawdopodobnie z ich zwyczaju żerowania pod warstwą liści. Ich dieta zmienia się w ciągu roku, z większym udziałem materiału zwierzęcego w określonych miesiącach.

Na początku klasyfikowano Arion fasciatus w jednym podrodzaju razem z dwoma innymi ślimakami, w grupie Carinarion. Jednak dalsze badania wykazały, że są to w rzeczywistości różne gatunki w obrębie jednego taksonu. Dzięki badaniom molekularnym potwierdzono, że właściwa nazwa dla tego gatunku to Arion fasciatus.