Helicella itala

Ślimak wrzosowiskowy, naukowo znany jako Helicella itala, to średniej wielkości, lądowy ślimak oddychający powietrzem, należący do rodziny Geomitridae. Można go spotkać w różnych częściach regionu Zachodniej Palearktyki, w tym na Wyspach Brytyjskich, we Francji, Hiszpanii, Belgii, Holandii, Szwajcarii, Danii, Niemczech, Austrii, Czechach i Polsce.

Jednym z interesujących faktów dotyczących tego ślimaka jest jego unikalny cykl życiowy. Jaja są maleńkie, mają jedynie około 1,5 mm, a podczas godów ślimaki używają tzw. miłosnych strzałek - tak, dobrze przeczytałeś, miłosnych strzałek!

Muszla ślimaka wrzosowiskowego jest dość charakterystyczna. Jest szeroka i bardzo płaska, o rozmiarze od 12 do 20 mm. Skręca się w niski, wypukły splot, a pępek (centralna, pusta część) jest dość szeroki. Skręty muszli są lekko wypukłe z płytkimi szwami, co nadaje jej gładki wygląd. Otwór muszli jest eliptyczny i nie posiada wewnętrznego żebra. Kolorystycznie, muszla jest zazwyczaj biała lub jasnożółtobrązowa z ciemnobrązowymi lub żółtobrązowymi spiralnymi pasmami. Na powierzchni można dostrzec drobne, nieregularne grzbiety wzrostowe.

Ślimaki te zazwyczaj występują w suchych, odsłoniętych miejscach, takich jak pobocza dróg, nasypy kolejowe, porośnięte wydmy, kamieniste wzgórza oraz krótkie trawiaste obszary. Mogą żyć na wysokościach do 2000 metrów, szczególnie w górskich regionach takich jak Alpy i Pireneje.