Omphiscola glabra

Omphiscola glabra to słodkowodny ślimak z rodziny Lymnaeidae, występujący w całej Europie, od południowej Skandynawii po Hiszpanię. Ten niewielki, oddychający powietrzem ślimak boryka się z poważnymi wyzwaniami związanymi z przetrwaniem. W Niemczech jest gatunkiem zagrożonym, krytycznie zagrożonym w zachodnich regionach Niemiec, wymarłym w Bawarii oraz uważanym za wrażliwy w Wielkiej Brytanii. Główne zagrożenia dla jego przetrwania to degradacja siedlisk, osuszanie terenów, intensywne rolnictwo i eutrofizacja.

Ślimaki te mają cylindryczne muszle, które najczęściej są brązowe lub czarne, z tępym wierzchołkiem i 7-8 nieco zaokrąglonymi skrętami. Zazwyczaj osiągają wysokość od 9 do 20 mm oraz szerokość od 3 do 5,5 mm. Omphiscola glabra preferuje życie na bagnistych łąkach, w rowach i stojących wodach, które są bogate w roślinność i ściółkę. Niestety, ich populacja dramatycznie spada, zwłaszcza w centralnej Francji, z powodu współczesnych praktyk rolniczych.

Rozmnażanie tych ślimaków rozpoczyna się w maju, a młode wykluwają się po 15-25 dniach. Rodzą one dwa pokolenia rocznie. Co ciekawe, Omphiscola glabra może być żywicielem pośrednim dla kilku gatunków przywr, w tym Fasciola hepatica, Calicophoron daubneyi, Haplometra cylindracea, a prawdopodobnie także Fascioloides magna.