Święto Duchów

Festiwal Duchów, znany również jako Festiwal Głodnych Duchów, Zhongyuan Jie, Gui Jie lub Festiwal Yulan, to tradycyjne święto w niektórych krajach Azji Wschodniej, zakorzenione w wierzeniach buddyjskich i taoistycznych. Odbywa się on w 15. nocy siódmego miesiąca kalendarza chińskiego. W tym czasie wierzy się, że bramy Nieba, Piekła i świata żywych otwierają się, pozwalając duchom swobodnie poruszać się. Aby złagodzić cierpienie tych duchów, wyznawcy taoizmu i buddyzmu wykonują różne rytuały.

Jednym z kluczowych elementów Festiwalu Duchów jest oddawanie czci przodkom. Rodziny przygotowują ofiary z jedzenia, palą kadzidła i papier joss (znany również jako "pieniądze duchów") oraz organizują wystawne posiłki z pustymi miejscami, aby uczcić zmarłych członków rodziny. Współczesny Festiwal Duchów wywodzi się z mahajanskiej sutry znanej jako Yulanpen lub Ullambana Sutra.

Podczas festiwalu odbywa się wiele rytuałów i ceremonii mających na celu złagodzenie cierpienia duchów. Należą do nich palenie kadzideł i składanie ofiar zmarłym. W niektórych krajach Azji Wschodniej odbywają się występy na żywo, z zarezerwowanymi pustymi miejscami specjalnie dla duchów. Festiwal często kończy się puszczaniem lampionów wodnych, które mają prowadzić zagubione dusze przodków do zaświatów.

Festiwal Duchów jest także obchodzony w innych częściach Azji, z unikalnymi tradycjami i praktykami. Na przykład na Tajwanie cały siódmy miesiąc księżycowy jest znany jako Miesiąc Duchów. W tym okresie odbywają się różne rytuały i ofiary, aby uspokoić duchy. W Japonii festiwal nazywa się Obon – jest to czas na rodzinne spotkania i uczczenie przodków. W Wietnamie znany jest jako Tết Trung Nguyên, gdzie skupia się na ułaskawieniu potępionych dusz i składaniu ofiar bezdomnym duchom.

Podobne tradycje istnieją w innych buddyjskich i hinduskich społecznościach w Azji, w tym w Kambodży, Laosie, Sri Lance, Tajlandii, Indiach i Indonezji. Te ceremonie i ofiary dla przodków oraz duchów mają na celu przynosić zasługi i błogosławieństwa, zapewniając dobrobyt zarówno żywym, jak i zmarłym.