Black-shanked douc

Czarnonogi duk, zagrożony wyginięciem ssak, głównie zamieszkuje lasy wschodniej Kambodży, a mniejsze populacje można znaleźć również w Wietnamie. Te małpy są łatwo rozpoznawalne dzięki swoim charakterystycznym szarawo-niebieskim twarzom. Choć dokładna liczba globalnej populacji nie jest znana, szacuje się, że około 23,000 osobników żyje w kambodżańskim rezerwacie przyrody Keo Seima. Natomiast w Wietnamie populacja jest znacznie mniejsza, licząca około 500-600 osobników.

Te nadrzewne stworzenia są liściożercami, co pomaga im również utrzymać odpowiednie nawodnienie. Rozwijają się w lasach wiecznie zielonych, gdzie formują większe grupy i żyją w większym zagęszczeniu. Można je jednak również spotkać w lasach półzimozielonych i mieszanych liściastych, chociaż te środowiska mogą nie oferować tak dużo pożywienia. Sporadycznie zamieszkują suche, liściaste lasy dipterokarpowe, zwłaszcza gdy dostępność bardziej preferowanych typów lasów jest ograniczona.

Struktura społeczna czarnonogich duków różni się w zależności od siedliska. W mniej optymalnych obszarach tworzą mniejsze grupy. Ich społeczności mogą obejmować grupy jedno-samcowe, zespoły kilku jedno-samcowych jednostek, grupy kawalerów oraz samotne samce. Typowo, jednostka jedno-samcowa składa się z samca, kilku samic i ich potomstwa. Te małpy wykazują system społeczny nazywany fuzją-fisją, co oznacza, że mniejsze grupy często łączą się w większe zespoły, zwłaszcza w porze deszczowej. Największa zarejestrowana grupa liczyła 26 osobników.

Jeśli chodzi o dietę, czarnonogie duki są dość wybredne. Głównie żywią się nasionami i liśćmi, preferując określone gatunki roślin. Ich dieta składa się głównie z kilku pozytywnie zidentyfikowanych gatunków roślin, z istotną częścią pochodzącą z zaledwie garstki z nich.