Podkowcowate

Podkowiec, należący do rodziny Rhinolophidae, to fascynujące stworzenia, których zasięg obejmuje głównie Stary Świat, w szczególności tropikalne i subtropikalne regiony Afryki, Azji, Europy oraz Oceanii. Te małe do średnich rozmiarów nietoperze są łatwo rozpoznawalne dzięki charakterystycznej strukturze liścia nosowego, która ułatwia im echolokację – kluczową umiejętność w ich stylu życia, polegającą na polowaniu na owady.

Nietoperze te mają skomplikowane drzewo genealogiczne podzielone na sześć podrodzajów oraz wiele grup gatunków. Korzenie rodziny sięgają wspólnego przodka, który żył około 34 do 40 milionów lat temu. Obecnie rodzina Rhinolophidae obejmuje wymarły rodzaj Palaeonycteris oraz współczesny rodzaj Rhinolophus, liczący około 106 gatunków.

Podkowce nie są fascynujące jedynie z biologicznego punktu widzenia – mają również znaczenie dla ludzi. Są znane jako nosiciele chorób, takich jak koronawirusy, w tym SARS i potencjalnie SARS-CoV-2. W niektórych regionach ludzie polują na te nietoperze dla pożywienia lub używają ich w medycynie tradycyjnej, na przykład w Nepalu, Indiach, Wietnamie i Senegalu.

Jednym z najbardziej intrygujących aspektów podkowców jest ich zdolność echolokacji. Używają dźwięków o stałej częstotliwości do wykrywania ofiar w zagraconych środowiskach, głównie żywiąc się owadami i pająkami. Ich taktyki żerowania są różnorodne – niektóre gatunki łapią ofiary w locie, podczas gdy inne wolą przyczaić się i czekać.

Pod względem społecznym podkowce wykazują różnorodne zachowania i strategie reprodukcyjne. Niektóre gatunki są monogamiczne, podczas gdy inne praktykują poligynię. Ich siedliska są równie różnorodne, obejmując Paleotropiki z jaskiniami, dziuplami drzew, a nawet budynkami.

Jednak wiele gatunków podkowców stoi przed poważnymi zagrożeniami. Zakłócenia siedlisk, szczególnie w miejscach ich schronienia w jaskiniach, stanowią poważne ryzyko. Według IUCN oceniono 92 gatunki, z których niektóre są wymienione jako krytycznie zagrożone, zagrożone lub narażone.