Chiesa dei Santi Gregorio e Valentino, Caldarola

Kościół Świętych Grzegorza i Walentego znajduje się przy Via Pallotta w Caldarola, w prowincji Macerata.

Jest to budowla jednonawowa z bocznymi kaplicami i prezbiterium; hala jest w całości otynkowana i pomalowana; na ścianach bocznych biegnie gzyms wewnętrzny ze sztukateriami i malowanymi dekoracjami. W ołtarzu głównym, monumentalnym, polichromowanym z drewna i złoconym, znajduje się obraz świętych Grzegorza i Walentego.

Na ścianach chóru, w dwóch niszach, znajdują się dwa pomniki pogrzebowe, jeden poświęcony Varino Favorino, a drugi Ludovico Clodio. Powstanie tych dwóch pomników można przypisać neoromantycznemu gustowi, który ożywiał hrabiego Pallottę. W Kaplicy Różańcowej znajduje się obraz olejny Madonny Różańcowej, którego autorem jest G. A. De Magistris. Postać Dziewicy znajduje się na cylindrycznym tronie z królewskim uniesieniem, złotą szatą i gwiaździstą tuniką. Dzieciątko porusza się i błogosławi z dziecięcą czułością, podczas gdy święci poruszają się energicznie. Scenę dopełniają aniołowie niosący tron. Liczne przedstawienia Matki Bożej Różańcowej z otaczającymi ją Tajemnicami zawdzięczamy ustanowieniu święta różańcowego po zwycięstwie pod Lepanto w 1571 roku.

Obrazy na ścianach kaplicy są ostatnim dziełem malarza Augusto Mussiniego. Dekoracja nawiązuje do Tajemnic Bolesnych, Radosnych i Chwalebnych i składa się z ozdobnych wiązanek róż, które z ośmiu antycznych wazonów umieszczonych po dwie u podstaw narożników wznoszą się do sufitu, zakręcają na łukach i łączą się z girlandą podtrzymywaną przez czterech aniołów, a z festonów rozpościerają się na świetliste niebo, poszarpane białymi obłokami. Tajemnice bolesne, znajdujące się w dolnej części na stylobacie, symbolizuje fryz z postaciami ziemskimi i niebiańskimi, wyrażającymi smutek w czerwonym kolorze, który przywołuje na myśl krew męki. Po nich następują Tajemnice Radosne, symbolizowane kolorem żółtym, w których postacie świetlistych aniołów wędrują po niebie, coraz bardziej bezcielesne. Echem Tajemnic Chwalebnych jest świetlista wizja z niezliczoną ilością puttów, które śmiałymi ruchami i uśmiechniętymi twarzami wyrażają chwałę niebios.

Krucyfiks na ołtarzu Najświętszego Sakramentu z okresu późnego renesansu został ofiarowany przez Giovanniego Barlesiego. Pomnik pogrzebowy poświęcony Ludovico Clodio po uszkodzeniu ściany, w której się znajduje, a także kaplica namalowana przez Mussiniego, drewniane retabulum ołtarza głównego i kaplica Najświętszego Sakramentu zostały odrestaurowane podczas renowacji przeprowadzonej w celu naprawienia szkód spowodowanych trzęsieniem ziemi w 1997 r.