Kawa po arabsku

Kawa arabska, przyrządzana z ziaren Coffea arabica, zajmuje szczególne miejsce w kulturze arabskiej i odgrywa istotną rolę w światowym przemyśle kawowym. Ziarna te są zazwyczaj uprawiane na dużych wysokościach, od 1000 do 2000 metrów n.p.m. Każdy kraj arabski ma swoje unikalne metody parzenia tej kawy, często dodając kardamon dla wzbogacenia smaku. Podawana bez cukru w małych filiżankach zwanych finjāns, kawa arabska jest nieodłącznym elementem spotkań rodzinnych i przyjmowania gości.

Słowo "kawa" wywodzi się z arabskiego "qahwa" które pierwotnie mogło odnosić się do zdolności napoju do tłumienia apetytu. Historia kawy sięga XV wieku w Jemenie, gdzie sufi używali jej, aby pozostawać czujnymi podczas długotrwałych modlitw. Z Jemenu kawa rozprzestrzeniła się do miast takich jak Mekka, Medyna, Kair, Damaszek, Bagdad i Konstantynopol, mimo początkowych zakazów z powodu jej pobudzających właściwości.

Przygotowanie kawy arabskiej polega na lekko lub mocno paleniu ziaren z dodatkiem kardamonu, a następnie podawaniu naparu bez filtrowania, na czarno. Zazwyczaj spożywa się ją z daktylami lub innymi słodyczami. Każdy region ma swoje własne podejście do parzenia i serwowania kawy, głęboko zakorzenione w kulturze Bliskiego Wschodu, z określonymi zwyczajami i etykietą. Kawa arabska odgrywa kluczową rolę w spotkaniach towarzyskich i gościnności.

Kawiarnie w świecie arabskim ewoluowały w ośrodki intelektualnych dyskusji i odpoczynku. Kultura kawy arabskiej różni się w zależności od regionu, z wyjątkowymi zwyczajami i stylami serwowania. Kawa jest zazwyczaj podawana w małych ilościach, a gospodarze często napełniają filiżanki gości, aż ci nie dadzą subtelnego sygnału, by przestać. Podawanie kawy arabskiej jest wyrazem uprzejmości i gościnności.